401(k)

401(k) – rodzaj emerytalnego planu oszczędnościowego w Stanach Zjednoczonych^[1], który swoją nazwę wziął od podsekcji prawa podatkowego USA (zatytułowanego Title 26 w Kodeksie Stanów Zjednoczonych^[2]). Przepis ten pozwolił pracownikom na odkładanie na swoje osobiste rachunki emerytalne (tworzone przez pracodawców) części wynagrodzenia przed opodatkowaniem. Pracodawcy również mogą wpłacić pieniądze na rachunek pracownika i nie zapłacą od tych pieniędzy podatku dochodowego.

W 2011 roku około 60% amerykańskich gospodarstw domowych zbliżyło się do wieku emerytalnego mając plan emerytalny 401(k)^[3]. Według tego planu pracownik może rozpocząć wycofywanie środków po osiągnięciu wieku 59 lat i 6 miesięcy. W Polsce zbliżoną konstrukcję mają pracownicze plany kapitałowe.