El batik ye una de les varies "téuniques de tiñíu por reserva" (Ikat; Tie Dye; Plangit; Bandhana; Shibori). Ye utilizáu pa colorear texíos y consiste n'aplicar capes de cera sobre les rexones que nun se deseyen tiñir (zones reservaes), afitándose les anilinas naquelles zones non reservaes. Esti procesu puede repitise tantes vegaes como se deseye, lo que dexa sobreponer colores, llogrando con ello una bien rica variedá de matices. La propiedá que tien la cera de sedase una vegada endurecida, dexa que nel posterior tiñíu dibúxense llinies quebraes o "craqueladas". Esti "craquelado" constitúi'l sellu diferenciador d'esta téunica de tiñíu d'otres similares como'l shibori, por casu, que nun se trabaya con cera y les sos llinies debelas a amarres o fines plegues na tela.
La téunica del batik ta estendida en países como la India, Sri Lanka, Irán y Tailandia pero onde ye más popular ye n'Indonesia y Malasia. La islla de Java n'Indonesia ye famosa poles sos batiks. El batik indonesiu foi inscritu en 2009 sobre la Llista representativa del Patrimoniu Cultural Inmaterial de la Humanidá de la Unesco.[1]
En distintes zones d'África tamién se realiza esta téunica de forma bien similar a la d'Indonesia.