Bezero-zerbitzari eredua edo arkitektura programak eta makinak zatitzeko eta bereizteko modua da, bakoitzak burutzen duen lana eraginkortasun handiagoz eta errazago egiteko asmoz. Arkitektura honetan prozesuaren ahalmena zerbitzariaren eta bezeroen artean banatzen da.
Banatutako programa bateko funtzionaltasunean hiru geruza bereiz daitezke:
Arkitektura monolitikoan (trinkoan) ez dago banaketarik, hiru mailak makina berean prozesatzen dira.