Bindingslengte

Die bindingslengte as minimum in die bindingsenergie

Bindingslengte is die gemiddelde afstand tussen die kerne van twee atome wat chemies gebind het. Wanneer twee atome bind, oorvleuel hul orbitale (mees waarskynlike bewegingsruimtes van elektrone). 'n Atoom bestaan uit 'n klein sentrale kern met 'n negatiefgelaaide elektronwolk om die kern. Indien die aantrekkingskragte tussen die atome sterk is, beweeg die atome en dus ook hul kerne naby aan mekaar en is die bindingslengte baie kort. Met swakkeer aantrekkingskragte tussen die atome, is die bindingslengte langer, wat beteken dat die atome se kerne verder weg is. Bindingslengte neem toe met toename in atoomgrootte. Kleiner atome kan nader aan mekaar beweeg met 'n gevolglike korter bindingslengte. Omdat die waterstofatoom die kleinste atoom is, is die H-H binding die kortse binding bekend. Bindingslengte verskaf ook inligting oor die atome wat by binding betrokke is en of die binding 'n enkel-, dubbel- of drievoudige binding is.

Atome wat in 'n molekuul gebind is, vibreer asof hulle met 'n veer aan mekaar gebind is, wat variasie in fisiese bindingslengte teweeg bring. Die bindingslengte word egter as die gemiddelde lengte geneem. Bindingslengte is klein en word gevolglik uitgedruk in terme van pikometer (pm) waar 1 pm = 10-12 m.


Developed by StudentB