Back Biostratigrafie Afrikaans دراسة الطبقات الحيوية Arabic Biostratiqrafiya Azerbaijani Bioestratigrafia Catalan Biostratigrafie Czech Biostratigraphie German Biostratigraphy English Biostratigrafio Esperanto Bioestratigrafía Spanish Biostratigraafia Estonian
| Dio serije o |
| Evoluciji |
|---|
 |
Biostratigrafija je dio stratigrafije koji proučava korelaciju i označavanje relativne starosti stijena, na osnovu bioloških tragova. Obično joj je cilj korelacija, pokazujući da određeni horizont u jednom geološkom period predstavlja isto što i drugi horizont na nekom drugom dijelu. Fosili su korisni jer sedimenti iste dobi mogu izgledati potpuno drugačije zbog lokalnih varijacija u sedimentacijskom okruženju. Naprimjer, jedna sekcija mogla bi biti sastavljen od gline i lapora, dok druga ima više krede i krečnjaka, ali ako su zabilježene fosilne vrste slične, dva sedimenta su vjerovatno istodobna.
Biostratigrafija je nastala u ranom 19. stoljeću, kada su geolozi prepoznali da postoje veze fosilnih sastava između stijena sličnog tipa, ali I činjenicu das a porastom starosti raste i veličina razlika. Metoda je bila dobro uspostavljena i prije, ali je Charles Darwin objasnio mehanizam koji stoji iza nje – evolucija.[1]
U biostratigrafiji naširoko se koriste indeksni fosili mnogih grupa, kao što su Amoniti, Graptoliti, Archeocyathida i Trilobiti. Također se često koriste I mikrofosil kao što su akritarci, Chitinozoa, konodonti, dinoflagelatne ciste, Ostracoda, polen, spore i foraminifera. Različiti fosili dobri su pokazatelji za sedimente različite starosti; trilobiti, naprimjer, posebno su korisni za sedimente kambrijskog doba. Da bi dobro poslužili u biostratigrafiji, korišteni fosili traba da budu geografski rašireni, tako da se mogu pojaviti na mnogim različitim mjestima. Oni također moraju biti kratkotrajni kao vrsta, tako da je vremenski period tokom kojeg bi se mogli ugraditi u sediment srazmjerno uzak. Vrste koje su duže živjele, daju manje mogućnosti za stratigrafsku preciznost, pa su fosili koji se brzo razvijaju, poput amonita, favorizirani nad oblicima koji evoluiraju mnogo sporije, poput nautiloida. Često se biostratigrafske korelacije temelje na fauni, a ne na pojedinoj vrsti jer to omogućava veću preciznost. Nadalje, ako je u uzorku prisutna samo jedna vrsta, to može značiti da su:
- (1) slojevi formirani u poznatom fosilnom rasponu tog organizma;
- (2) da je raspon fosilnih organizama bio nepotpuno poznat, a slojevi proširuju poznati opseg fosila.
Naprimjer, prisustvo fosila u tragovima "Treptichnus pedum" korišteno je za definiranje baze kambrija, ali od tada je pronađen u starijim slojevima.[2]
Fosilni sklopovi od davnina su korišteni za označavanje trajanja perioda. Budući da je bila potrebna velika promjena faune da bi rani stratigrafi opisali novi period, većina onih koje danas prepoznajemo završava velikim događajem izumiranja ili faunskim preokretom.
- ^ Gluyas, J. & Swarbrick, R. (2004) Petroleum Geoscience. Publ. Blackwell Publishing. pp. 80-82
- ^ Gehling, James; Jensen, Sören; Droser, Mary; Myrow, Paul; Narbonne, Guy (mart 2001). "Burrowing below the basal Cambrian GSSP, Fortune Head, Newfoundland". Geological Magazine. 138 (2): 213–218. doi:10.1017/S001675680100509X. 1. Arhivirano s originala, 19. 10. 2008. Pristupljeno 4. 3. 2020.