Dualismu

Dualismu
conceutu filosóficu
conceutu y díada (es)
Monismu Dualismu pluralismo (es)

El dualismu^[1] ye la doctrina qu'afirma la esistencia de dos principios supremos, increados, coeternos, independientes, irreductibles y antagónicos, unu del bien y otru del mal, por que la so aición esplicar l'orixe y evolución del mundu; y tamién, nun sentíu más ampliu, a les doctrines qu'afirmen dos órdenes de ser esencialmente distintos, con más o menos radicalismu: por casu, ser ideal y ser real, Dios y mundu, naturaleza y gracia (nel planu cognoscitivu razón y fe), materia y espíritu, orde físicu (de la necesidá) y orde moral (de la llibertá y el deber) (nel planu cognoscitivu constatación y valoración ética), conocer y querer (planu de l'actividá consciente), bien y mal (planu de l'actividá moral), felicidá y murnia, etc.dualismu teolóxicu, cosmogónicu (relativu al orixe del cosmos) o relixosu; nel segundu casu puede falase d'un dualismu filosóficu o metafísicu, que s'opón de manera irreductible al panteísmu y el holismo.

Na filosofía china utilícense los términos yin y yang pa indicar la dualidá de tolo esistente nel universu diendo más allá de dos principios supremos y irreductibles.

1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: dualismu