Enformel ili informel (francuski art informel: umjetnost bez oblika) termin je kojim se određuje struja u evropskom apstraktnom slikarstvu odnosno naziv kojim je obuhvaćeno šire shvaćanje evropske apstraktne umjetnosti u razdoblju nakon Drugog svjetskoga rata približno do šezdesetih godina dvadesetog stoljeća.
Termin je predložio francuski kritičar Michel Tapié u svojoj knjizi Druga umjetnost (Un art autre, 1952) za slikarstvo antiikoničkoga koncepta umjetnosti.[1] Jedan od značajnih predhodnika enformela je francuski slikar i kipar Jean Dubuffet[2]. Enformel se često poredi sa apstraktnim ekspresionizmom u Sjedinjenim Američkim Državama. S iskustvima Drugog svjetskog rata, umjetnici enformela, približavaju se u idejnom smislu književnosti i filozofiji egzistencijalizma.[3]
Već od početka šezdesetih godina prošlog stoljeća, uticaji enformela prisutni su i u umjetničkim prakasama bosanskohercegovačkih umjetnika i umjetnika u drugim tada jugoslovenskim republikama. Jedan od najistaknutijih umjetnika koji su zastupali neformalnu umjetnost tom periodu u Bosni i Hercegovini jeste Affan Ramić, kasnije su značajni radovi iz faza slikara Mehmeda Klepe i drugih. [4] U Hrvatskoj su to Ivo Gattin, Eugen Feller, Marijan Jevšovar. Također, neoavangardna grupa Gorgona koja je djelovala u Zagrebu u periodu od 1959. do 1965. težila je negaciji slikarsva i uklanjanju svega slikarskog što ju je približilo radikalnom enformelu.[5]