Exergia deritzo lan mekaniko bihur daitekeen energiaren parteari; gainerako parteari, erabilera praktikoa ez duenari, anergia deritzo.[1]
Energia-iturrien azterketan oso kontuan hartzekoa da energiaren erabilera egokia, zeren bestela hainbat energia alferrik gal baitaiteke lana lortzeko energiaren askatze-prozesuetan. Horretaz konturaturik, XX. mendearen erdialdetik aurrera, zientzialariak exergia kontzeptua hasi ziren lantzen.
Izatez, exergia da sistema fisiko baten eta beraren inguruaren arteko desorekatik atera daitekeen energiaren neurri kuantitatiboa; azken batez, exergiak determinatzen du edozein baliabide energetikok duen benetako balio praktikoa, eta ahalbidetzen digu jakitea zenbat energia alferrik galtzen den prozesuan; horrela, bidea erakusten digu energiaren aurrezpenerako eta erabilera efizienterako.