Feanterij is it weiheljen fan in feanlaach, wêrby der boulân, greide of wetter oerbliuwt. It dylgjen fan fean wie oantreklik omdat it as brânstof brûkt wurde kin. Yn de Midsiuwen waard út sâltich fean (moer) ek sâlt wûn oant it om wettersteatkundige reden ferbean waard.
Foar it winnen fan dy brânstof, turf, binne yn Fryslân en dêrbûten grutte stikken feangebiet ferfeante. It oanwêzige heechfean en leechfean is op grutte skaal ôfgroeven of fuortbaggele. As de boppeste laach fan heechfean, neamd bolster, fermingd wurdt mei it sân ûnder it ôfgroeven feanpakket, ûntstiet dalgrûn. As leechfean ôfgroeven wurdt, ûntsteane der, troch de hege wetterstân, puollen en marren. Sûnt de 18e iuw binne in soad Gitersken en minsken út Drintske doarpen nei Fryslân kommen as turfgraver