Einsteniu ← Fermiu → Mendeleviu |
---|
|
Tabla completa • Tabla enantada |
Información xeneral |
---|
Nome, símbolu, númberu |
Fermiu, Fm, 100 |
---|
Serie química |
Actínidos |
---|
, periodu, bloque |
, 7, f |
---|
Masa atómica |
257 u |
---|
Configuración electrónica |
[Rn]5f12 7s2 |
---|
Electrones per nivel |
2, 8, 18, 32, 30, 8, 2 |
---|
Propiedaes físiques |
---|
Estáu ordinariu |
Sólidu |
---|
Varios |
---|
Estructura cristalina |
Desconocida |
---|
Isótopos más estables |
---|
Artículu principal: Isótopos del fermiu |
|
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario. |
[editar datos en Wikidata] |
El fermiu[1] ye un elementu químicu radiactivu creáu artificialmente que'l so númberu atómicu ye 100, de símbolu Fm. Esisten 16 isótopos conocíos siendo'l 257Fm el más estable con un periodu de semidesintegración de 100,5 díes. El fermiu ye unu de los elementos transuránicos del grupu de los actínidos del sistema periódicu. L'elementu foi aislláu en 1952, a partir de los restos d'una esplosión de bomba d'hidróxenu, pol químicu d'Estaos Xuníos Albert Ghiorso y los sos colegues. Más tarde el fermiu foi preparáu sintéticamente nun reactor nuclear bombardiando plutoniu con neutrones, y nun ciclotrón bombardiando uraniu 238 con iones de nitróxenu. Llográronse isótopos con númberos másicos dende 242 a 259; el fermiu 257, que ye'l que tien una vida más llarga, tien una vida media de 80 díes. Al elementu dióse-y el nome de fermiu en 1955, n'honor al físicu nuclear d'Estaos Xuníos d'orixe italianu Enrico Fermi. El fermiu nun tien aplicaciones industriales.
- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: fermiu