Hilario | |||
---|---|---|---|
20 payares 461 - 28 febreru 468 (Gregorianu) ← Lleón I el Magnu - Simpliciu → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Cerdeña, circa 415 | ||
Muerte | Roma, 29 de febreru de 468 (52/53 años) | ||
Sepultura | basílica de San Lorenzo Extramuros (es) | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | llatín[1] | ||
Oficiu | políticu, sacerdote católicu, escritor | ||
Llugares de trabayu | Roma | ||
Santoral | |||
17 de payares | |||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica[2] | ||
Hilario (Cerdeña, fecha desconocida - Roma, 29 de febreru de 468) foi'l papa nᵘ 46 de la Ilesia católica, ente 461 y 468.
Como archidiácono actuó como mandáu de Lleón I Magno nel Conceyu d'Éfesu celebráu en 449 y conocíu como'l "lladroniciu d'Éfesu" oponiéndose a la condena de Flaviano de Constantinopla lo que-y supunxo enfrentar se al monofisita patriarca alexandrín Dióscoro y trate obligáu a alloñar tantu de Constantinopla como de Roma pa salvar la so vida.
Mientres el so pontificáu dedicó una especial atención al ordenamientu eclesiásticu d'España y de la Galia que tres les invasiones bárbares atopábense sumíes nel caos.
Hilario mandó construyir dos oratorios nel bautisteriu de Laterano, unu n'honor de San Xuan Bautista y otru dedicáu al Apóstol San Juan, a que la so intercesión atribuyía la so salvación tres la so intervención nel conceyu d'Éfesu. Tamién mandó alzar una capiya de la Santa Cruz nel bautisteriu, un conventu, dos baños públicos y biblioteques xunto a la ilesia de San Llorienzo Extramuros, onde foi soterráu al finar el 29 de febreru (fecha non segura) de 468.