Hipotiroidizam | |
---|---|
Drugi nazivi | Nedovoljno aktivna tireoidea, niska aktivnost štitnjače, hipotireoza |
Molekulska struktura tiroksina, čiji nedostatak izaziva simptome nedostatka hormona štitnjače (hipotiroidizam) | |
Specijalnost | Endokrinologija |
Simptomi | Slaba sposobnost toleriranja hladnoće, osjećaja umora, konstipacija, depresija, debljanje |
Komplikacije | Tokom trudnoće može rezultirati kretenizmom bebe |
Uobičajeno pojavljivanje | < 60 staosna dob |
Uzroci | Nedostatak joda, Hashimotov tireoiditis |
Dijagnostička metoda | Krvni testovi (tiroid-stimulirajući hormon, tiroksin) |
Diferencijalna dijagnoza | Depresija, demencija, srčana insuficijencija, sindrom hroničnog umora[1] |
Prevencija | Jodiranje soli.[2] |
Lijek | Levotiroksin |
Frekvencija | 0,3–0,4% (SAD) |
Hipotireoidizam (Hypothyreosis) - hipotireoza predstavlja stanje organizma u kojem se zbog strukturnih ili funkcionalnih poremećaja u štitnoj žlijezdi, ne luči dovoljno ili ne luči nikako hormona štitne žlijezde, što dovodi do smanjene saturacije tkiva i organa tim hormonima.
Strukturni poremećaji štitne žlijezde koji dovode do hipotireoidizma su oni kod kojih dolazi do redukcije ili potpunog nestanka funkcionalno sposobnog tkiva štitne žlijezde. Ovi poremećaji mogu biti urođeni ili stečeni.
Funkcionalni poremećaji uzrokuju smanjenje ili potpuni prestanak lučenja hormona štitne žlijezde, ne zbog smanjenja ili nestanka tkiva štitne žlijezde, nego zbog poremećaja funkcije stvaranja hormona i njihovog izlučivanjaod strane tireocita - funkcionalnih ćelija štitne žlijezde.
Hipotireoza, zavisno od lokacije osnovnog poremećaja, može biti primarna, sekundarna ili tercijarna.
Hipotireoza se kod odraslih ispoljava nizom simptoma. Osobe su usporene, lako se zamaraju, promjenljivog su raspoloženja, smanjenog seksualnog nagona, povećane tjelesne težine. Postoji sklonost infekcijama. Koža je suha, keratinozna, postoji sklonost opadanju kose. Srčana radnja je usporena. U krvi je povećan holesterol. Postoji opstipacija. Hipotireoza se liječi supstitucionom terapijom, hormonom tireoidee, tiroksinom (thyroxin). Dnevna potreba iznosi od 100-150 mikrograma. Počne se obično sa 50 míkrograma i svake dvije sedmice se povećava za 25 mcg. Pri tome se kontrolišu laboratorijski nalazi. Pored slobodnog tiroksina, treba i da je TSH (tireostimulirajući hormon ) u normalnim granicama. Obično je doza održavanja oko 100 mcg., ali je ona individualna.