Según munches relixones, el infiernu (del llatín inférnum o ínferus: ‘inferior, soterrañu') ye'l llugar onde, dempués de la muerte, son torturaes eternamente les almes de los pecáures. Ye equivalente al Gehena del xudaísmu, al Tártaru de la mitoloxía griega y al Inframundu d'otres relixones.
Na teoloxía católica, l'Infiernu ye una de los cuatro acabadures del home. Nun se-y considera un llugar sinón un estáu de sufrimientu. En contraste col infiernu, otros llugares d'esistencia dempués de la muerte pueden ser neutros (por casu, el Sheol xudíu), o felices (por casu, el Cielu cristianu).