Legitimlik (lat. legitimus) — xalq tərəfindən hakimiyyətin tanınması deməkdir. Legitim hökuməti ədalətli sayaraq xalq ona tabe olur. Legitimlik və Leqallıq politologiyada fərqli anlamlardır. Hakimiyyətin leqallığı dövlətin hüquq normalarına əsaslanır. Legitimlik leqallıqdan fərqli olaraq hüquqi fakt deyil, sosial-psixoloji hadisədir. Dövlət hüququna görə konstitusiyaya uyğun hökumət legitim hökumətdir.
Legitimlik səviyyəsi nə qədər aşağı olarsa, hakimiyyət bir o qədər tez-tez məcburiyyətə arxalanacaq.
Oyun nəzəriyyəsində qanuni hərəkət bu hərəkətə etiraz etmək hüququ və imkanı olan “oyunçuların” heç biri tərəfindən mübahisələndirilməyən hərəkətdir. Hərəkət subyekti onun etdiyi kimi hərəkət etmək hüququnu qorumaq üçün xüsusi səylər göstərməli olduqda, hərəkət qanuniliyini itirir.[1]
Politologiyada legitimlik siyasi-hüquqi məfhumdur ki, bir ölkə və ya dövlətin sakinlərinin, böyük qrupların, ictimai rəyin konkret dövlət və ya ölkədə fəaliyyət göstərən hakimiyyət institutlarına müsbət münasibəti, onların legitimliyinin tanınması deməkdir.
Qanuniləşdirmə prosesi hakimiyyətin və ya siyasi liderin hərəkətlərinin ictimaiyyət tərəfindən tanınması prosesidir.
İnsanların inamının itirilməsi ilə hakimiyyətin delegitimləşməsi baş verir ki, bunun ifrat forması legitimlik böhranıdır. Bu vəziyyətə xalqın və siyasi elitanın maraqlarının toqquşması, hakimiyyət qolları arasında münaqişələr, millətçilik təhlükəsinin artması və s.