El/la llande[1] o l'abeyota[2] (llatín glans) ye'l frutu del carbayu (Quercus robur). Les llandes de les algueres (Quercus ilex), de les qu'esisten llande amarguxu (Quercus ilex subsp. ilex) y llande dulzayu (Quercus ilex subsp. ballota), acolléchense pa piensu del gochu.
Los Astures y otros pueblos del centru de la Iberia prerromana, sacaben fariña panificable d'elles. Asina lo afitaba Estrabón nos sos escritos sobre los pueblos del norte de la península:
«Los montañeses, aliméntense de llandes dos partes al añu, dexándoles ensugar y frañéndoles; llueu máyenles y faen pan con elles pa calteneles munchu tiempu.»
Ellí onde s'aprecia el so consumu, el frutu tómase crudu o turráu. Tamién se faen con elles llicores