Machi

Machiszamanka ludu Mapuche.

Machi w czasie ceremonii uzdrowienia, używające bębnów cultrún (ok. 1908 r.)

Indianie Mapuche przypisywali swoim szamanom i szamankom zdolności do kontaktowania się z duchami zmarłych. Wierzono, że dusza nieboszczyka przejmuje ciało machi, by móc wyznać, między innymi, powód swojej śmierci. Innymi zdolnościami, które według wierzeń posiadali szamani były: przewidywanie deszczu lub nadchodzącego zła, interpretacja snów, czy też leczenie chorych ziołami leczniczymi i różnego rodzaju rytuałami. Najważniejszą ceremonią uzdrawiania chorych był tak zwany machitún, podczas którego machi odgrywali kluczową rolę[1].

W czasach przed hiszpańskim podbojem i w okresie kolonialnym rolę machi w większości odgrywali mężczyźni (machi weye), którzy, oprócz celebrowania ceremonii uzdrowień czy rytuałów płodności (nguillatun) zapewniali też opiekę przodków wojownikom w czasie inicjacji i gier wojennych. W połowie XVIII wieku liczba męskich szamanów zaczęła się zmniejszać na rzecz kobiet, a pod koniec XIX stulecia, kiedy Mapuche zostali ostatecznie spacyfikowani przez chilijskie siły rządowe, rolę machi przejęły całkowicie kobiety, koncentrując się na ceremoniach uzdrawiania i zapewniania żyzności pól[2].

Uważano, że zawód machi nie jest wybierany przez nich samych, lecz to oni są wybierani przez boga Mapuche – Ngnechena, władcę mężczyzn i ziemi. Odbywało się to poprzez doznawane wizje, głosy lub sny. Często status machi był dziedziczny w danym rodzie czy klanie, w XIX i XX wieku w linii żeńskiej[3].

  1. Rolf Foerster: Introducción a la religiosidad mapuche. Editorial Universitaria, Santiago de Chile, 1993. s. 101-110. [dostęp 2020-07-07]. (hiszp.).
  2. Ana Mariella Bacigalupo: The Struggle for Machi Masculinity: Colonial Politics of Gender, Sexuality and Power in Southern Chile. [w:] Ethnohistory, no 50 (Working Paper Series 14) [on-line]. www.mapucheinfo.com, 2003. s. 13 i 41-42. [dostęp 2020-07-07]. (ang.).
  3. Claude Joseph, Las ceremonias araucanas [online].

Developed by StudentB