Muon | ||
Die muon se plek in die Standaardmodel (onder leptone). | ||
Samestelling | Elementêre deeltjie | |
Statistiek | Fermionies | |
Groep | Leptone | |
Generasie | Tweede | |
Wisselwerking | Swaartekrag, elektromagneties, swak | |
Simbool | μ− | |
Antideeltjie | Antimuon (μ+) | |
Ontdek | Carl D. Anderson, Seth Neddermeyer (1936) | |
Massa | 105,6583745(24) MeV/c2[1] | |
Gem. leeftyd | 2,1969811(22)×10−6 s[2][3] | |
Verval in | e−, νe, νμ[3] (algemeenste) | |
Elektriese lading | −1 e | |
Kleurlading | Geen | |
Spin | 12 | |
Swak isospin | LH: -12, RH: 0 | |
Swak hiperlading | LH: -1, RH: -2 |
’n Muon is ’n elementêre deeltjie soortgelyk aan die elektron, met ’n negatiewe elektriese lading (-1) en ’n spin van 1⁄2. Saam met die elektron, die tau en die drie neutrino's word dit as ’n lepton geklassifiseer. Nes met ander leptone die geval is, word geglo dat muons nie ’n substruktuur het nie, en dus nie uit kleiner deeltjies bestaan nie. Die naam kom van die Griekse letter "μ" (mu), wat dit voorstel.
Die muon is ’n onstabiele subatomiese deeltjie met ’n gemiddelde leeftyd van 2,2 µs (mikrosekonde). Hierdie relatief lang vervaltyd (die tweede langste bekend) is aan die swak wisselwerking te danke. Muonverval vervaardig minstens drie ligter deeltjies, en dit moet ’n elektron insluit met dieselfde lading as die muon, plus twee verskillende soorte neutrino's. Muons reageer ook soos klein staafmagnete in 'n magneetveld waarin hulle soos soos 'n top wankel. Die wankeltempo word deur die muon se magnetiese moment bepaal, wat fisici as g afkort, en waarvan die waarde tans 'n belangrike studieveld is.[4]
Nes alle elementêre deeltjies het muons ’n ooreenstemmende antideeltjie van teenoorgestelde lading (+1), maar dieselfde massa en spin. Dit word ’n antimuon of positiewe muon genoem. Muons het ’n massa van 105,7 MeV/c2, wat sowat 200 keer dié van ’n elektron is. Aangesien die muon se wisselwerking baie soos dié van die elektron is, kan daaraan gedink word as ’n baie swaarder weergawe van die elektron.