Mustaʾmīn ose Musta'man (arabisht: مستأمن) është një klasifikim historik islamik për një të huaj jomysliman, një harbi (nga Dar el-Harb, "Shtëpia e Luftës", d.m.th. territore të qeverisura jomyslimane) që banon vetëm përkohësisht në tokat myslimane. (Dar el-Islam) nëpërmjet një sjelljeje të sigurtë afatshkurtër (aman mu'aqqat) e cila u jep musta'minëve statusin e mbrojtur të dhimmi (subjektet jomyslimane që jetojnë përgjithmonë në një tokë të sunduar nga myslimanët) pa pasur nevojë të paguajnë xhizjen.[1] Kjo do të përfshinte tregtarë, lajmëtarë dhe studentë dhe grupe të tjera të cilave mund t'u jepej një aman, ose zotim sigurie.[1] Të dërguarit dhe emisarët e huaj mbrohen automatikisht nga aman. Imamit i lejohet t'i japë një aman çdo numri, duke përfshirë popullatën e tërë.[2] Çdo individ privat mysliman ka kompetencën juridike për të kërkuar një aman deri në dhjetë të cilët përndryshe janë banues të Dar el-Harb.[2]