Naturrecht

Dr Begriff Naturrächt (latiin. ius naturae oder jus naturae, us ius ‚Rächt‘ und natura ‚Natur‘; bzw. natürligs Rächt, lat. ius naturale oder jus naturale, us naturalis ‚natürlig‘, „vo Natur entstande“) oder überpositivs Rächt isch e Bezäichnig für Rächt, wo uniwersell gültig isch und rächtsfilosofisch, moralfilosofisch oder theologisch begründet wird. Vo deene Vorstellige abgläitet isch s für d Legitimierig vom gsetzte oder positive Rächt die höggsti Rächtskwelle. S Naturrächt het die historisch Schuel vom Rächtspositiwismus, wo d Uffassig von em isch, ass Rächt, wo verfassigsmäässig zstand cho isch, kä hööcheri Begründig brucht, witgehend abglööst.

Die säkulare rächtsfilosofische Usbrägige vom Naturrächt, wo nit vo religiööse Grundwärt abgläitet si, sondern drvo, ass s Naturrächt mit dr menschlige Vernunft erkennbar sig, wärde as Venumfträcht bezäichnet.