Back Nihonium Afrikaans ኒሆኒየም Amharic Nihonio AN निहोनियम ANP نيهونيوم Arabic نيهونيوم ARZ Nihonium Azerbaijani Ниһоний Bashkir Nihonium BAN Nihonyo BCL

Nihoniu

coperniciu ← Nihoniu → fleroviu
   
 
113		 Nh
  
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completa • Tabla enantada
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Nihoniu, Nh, 113
Serie química Metales del bloque p
Grupu, periodu, bloque 13, 7, p
Masa atómica [286] u
Configuración electrónica [Rn] 5f14 6d10 7s² 7p¹
(predicción)
Electrones per nivel 2, 8, 18, 32, 32, 18, 3
(predicción)
Propiedaes atómiques
Radiu covalente 136 (predicción)[1] pm
Estáu(aos) d'oxidación 1, 3, 5 (predicción)[2]
1ª enerxía d'ionización 710 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Sólidu (predicción)
Densidá 16 (predicción)[3] kg/m³
Puntu de fusión 700 K (427 °C)
Puntu de bullidura 1400 K (1127 °C)
Entalpía de vaporización 130 kJ/mol
Varios
Nᵘ CAS 54084-70-7
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del nihoniu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
286NhSintéticu19.6 sα9.63282Rg
285Nh5.5 sα9.74,9.48281Rg
284Nh0.49 sα10.00280Rg
283Nh0.10 sα10.12279Rg
282Nh73 msα10.63278Rg
278Nh0.34 msα11.68274Rg
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El nihoniu ye'l nome'l elementu químicu sintéticu col númberu atómicu 113 y símbolu Nh, allugáu nel grupu 13 de la tabla periódica.

  1. ↑ Chemical Data. Ununtrium - Uut, Royal Chemical Society
  2. ↑ Haire, Richard G. (2006). «Transactinides and the future elements», The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements, 3ª, Dordrecht, Países Baxos: Springer Science+Business Media, páx. 1723-24. ISBN 1-4020-3555-1.
  3. ↑ Seaborg (ca. 2006). «transuranium element (chemical element)». Encyclopædia Britannica. Consultáu'l 16 de marzu de 2010.

Developed by StudentB