Niobium

41 sirkonium ← niobium → molibdeen V ↑ Nb ↓ Ta Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	niobium, Nb, 41
Chemiese reeks	oorgangsmetale
Groep, periode, blok	5, 5, d
Voorkoms
Atoommassa	92.90638 (2) g/mol
Elektronkonfigurasie	[Kr] 4d4 5s1
Elektrone per skil	2, 8, 18, 12, 1
Fisiese eienskappe
Toestand	vastestof
Digtheid (naby k.t.)	8.57 g/cm³
Smeltpunt	2750 K (2477 °C)
Kookpunt	5017 K (4744 °C)
Smeltingswarmte	30 kJ/mol
Verdampingswarmte	689.9 kJ/mol
Warmtekapasiteit	(25 °C) 24.60 J/(mol·K)
Dampdruk P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k teen T/K 2942 3207 3524 3910 4393 5013
Atoomeienskappe
Kristalstruktuur	kubies vlakgesentreerd
Strukturbericht-kode	A2
Oksidasietoestande	5, 3 (effens suur oksied)
Elektronegatiwiteit	1.6 (Skaal van Pauling)
Ionisasie-energieë	1ste: 652.1 kJ/mol
	2de: 1380 kJ/mol
	3de: 2416 kJ/mol
Atoomradius	145 pm
Atoomradius (ber.)	198 pm
Kovalente radius	137 pm
Diverse
Magnetiese rangskikking	geen data
Elektriese resistiwiteit	(20 °C) 152 nΩ·m
Termiese geleidingsvermoë	(300 K) 53.7 W/(m·K)
Termiese uitsetting	(25 °C) 7.3 µm/(m·K)
Spoed van klank (dun staaf)	(20 °C) 3480 m/s
Young se modulus	105 GPa
Skuifmodulus	38 GPa
Massamodulus	170 GPa
Poissonverhouding	0.40
Mohs se hardheid	6.0
Vickers hardheid	1320 MPa
Brinell hardheid	736 MPa
CAS-registernommer	7440-03-1
Vernaamste isotope
Isotope van Niobium iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP 91Nb sin 6.8×102 y e - 91Zr 91mNb sin 60.86 d IO 0.104e 91Nb 92Nb sin 10.15 d e - 92Zr ? 0.934 - 92Nb sin 3.47×107y e - 92Zr ? 0.561, 0.934 - 93Nb 100% Nb is stabiel met 52 neutrone 93mNb sin 16.13 y IO 0.031e 93Nb 94Nb sin 2.03×104 y ß- 0.471 94Mo ? 0.702, 0.871 - 95Nb sin 34.991 d ß- 0.159 95Mo ? 0.765 - 95mNb sin 3.61 d IO 0.235 95Nb
Portaal Chemie

Niobium is 'n chemiese element in die periodieke tabel met die simbool Nb en atoomgetal van 41. Niobium is 'n seldsame sagte, grys, pletbare oorgangsmetaal wat in die mineraal kolumbiet aangetref word en word gebruik in verskeie legerings. Die bekendste legerings word gebruik om spesiale staalsoorte en sterk sweislaste te vervaardig. Niobium is in verskeie minerale ontdek wat as kolumbiete bekend staan. Charles Hatchett (1765-1847) het aanvanklik in 1801 die element hierna ook Columbium (Cb) genoem. Daar was egter verwarring omdat in 1802 tantaal ontdek is en mense gedink het dat columbium en tantaal dalk dieselfde element was. Heinrich Rose het beweer dat kolumbiet naas tantaal twee ander elemente bevat het wat hy niobium en pelopium genoem het. Later het geblyk dat niobium en columbium identiek was en nie columbium en tantaal nie. Altwee name columbium en niobium is steeds tot 1949 gebruik tot die IUPAC besluit het dit niobium te noem.^[1] Die mineraal heet nogtans steeds kolumbiet.

1. ↑ "Rejected element names" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Mei 2020.