Nuaulu

Nuaulu

Mężczyzna Nuaulu
Populacja	2800
Miejsce zamieszkania	Indonezja (wyspa Seram)
Język	nuaulu, malajski amboński
Religia	wierzenia tradycyjne, chrześcijaństwo, islam
Grupa	ludy austronezyjskie, Molukańczycy, Indonezyjczycy

Nuaulu, także: Naulu, Nuahunai^[1][2], Nunuhai^[2] – indonezyjska grupa etniczna z wyspy Seram w archipelagu Moluków. Ich populacja wynosi 2800 osób^[3][4]. Dzielą się na dwie podgrupy, zamieszkujące północną i południową część wyspy (kecamatany Seram Utara i Amahai)^[5].

Posługują się językiem nuaulu (naulu, patakai) z wielkiej rodziny austronezyjskiej^[6][7]. Dialekty obu grup nie są wzajemnie zrozumiałe^[6], bywają wręcz rozpatrywane jako dwa języki^[8]. W większości zachowują wierzenia oparte na animizmie, mniejszość wyznaje chrześcijaństwo bądź islam^[6]. W rodzinach chrześcijańskich w szerszym użyciu jest malajski amboński^[9].

Zajmują się rolnictwem opartym na systemie żarowym (orzechy kokosowe, goździki, gałka muszkatołowa, maniok, taro, banany, papaja)^[10]. Do istotnych zajęć należą także łowiectwo i rybołówstwo^[11]. Podstawowym pożywieniem jest sago^[10][11]. Mają rozwinięto rzemiosło tradycyjne^[11].

Słyną z zachowania tradycyjnego stylu życia^[8]. Jest to jedna z ostatnich społeczności we wschodniej Indonezji, które utrzymują wielowiekowe tradycje animistyczne. W ich wierzeniach przykłada się wagę do okresowości zjawisk, a sposób odprawiania wielu obrzędów (jak np. seute – rytuałów rolniczych) jest uzależniony od ruchów ciał niebieskich^[12]. Pierwotnie zamieszkiwali tereny w górzystym wnętrzu wyspy, w rejonie rzeki Nua (stąd też wzięła się nazwa ludu). Na przełomie XIX i XX w., w okresie kolonialnym, zostali przesiedleni na wybrzeża Seram^[13].

Organizacja społeczna opiera się na patrylinearnym systemie pokrewieństwa^[2].

Badaniem miejscowej kultury zajmował się brytyjski antropolog Roy Ellen(inne języki)^[14].