OAuth (اُآت) یا احراز هویت باز ، یک قرارداد باز است که به کاربران خدمات اینترنتیِ بکارگیرندهٔ آن اجازه میدهد اطلاعات کاربریشان را بدون نیاز به دادن گذرواژه و نام کاربری، به صورت امن، با خدمات دیگر به اشتراک بگذارند. برخی از وبگاههای مهم از جمله توییتر از اُآذ پشتیبانی میکنند، و برای ارتباط از طریق آن کتابخانههایی در زبانهای برنامهنویسی مختلف وجود دارد. اآذ یک سازوکار کسب اجازه را معین میکند که از راه آن خدمات دیگر اجازه مییابند کارهای مشخصی را از طرف کاربر انجام دهند. اُآذ اجازهها را از راه توکنها دسترسی صادر میکند. این قرارداد مشخص میکند که یک کارخواه (کلاینت)چگونه باید از کارساز (سرور)درخواست توکن دسترسی را نماید و چگونه در زمان لازم آن را ارائه نماید. نسخهٔ ۱ اُآذ در اواخر سال ۲۰۰۶ میلادی ایجاد شد و هماکنون نسخهٔ ۲ آن نیز ارائه شده است که با نسخهٔ یک سازگاری عقبرو ندارد.
Developed by StudentB