Osteoporosis | ||
---|---|---|
Ficheru:L1 2 vertebral quebre.jpg Radiografía envés-lumbar llateral, amosando múltiples quebres vertebrales. | ||
Clasificación y recursos esternos | ||
CIE-10 | M80-M82 | |
CIE-9 | 733.0 | |
CIAP-2 | L95 | |
OMIM | 166710 | |
DiseasesDB | 9385 | |
MedlinePlus | 000360 | |
eMedicine | ped/1683 pmr/94 pmr/95 | |
MeSH | D010024 | |
Especialidá | reumatología (es) | |
Avisu médicu | ||
[editar datos en Wikidata] |
La osteoporosis ye una enfermedá qu'afecta a los güesos y ta provocada pol amenorgamientu de la masa óseo que lo forma, tantu de les proteínes que constitúin la so matriz o estructura como de les sales minerales de calciu que contién. De resultes d'ello, el güesu ye menos resistente y más fráxil de lo normal, tien menos resistencia a les cayíes y ruémpese con relativa facilidá tres un traumatismu, produciéndose quebres o microfracturas.[1][2]
La OMS definir en muyeres como una densidá mineral ósea menor o igual de 2,5 esviación estándar per debaxo de la masa óseo permediu de persones sanes de 20 años, midida por densitometría ósea. La densidá mineral de los güesos midir por aciu una prueba médica que se llama densitometría ósea.[3]
La osteoporosis nun provoca síntomes y suel pasar desapercibida, motivu pol cual denominó-ylo "la epidemia silenciosa". Les manifestaciones clíniques de la osteoporosis apaecen de resultes de los sos entueyos: quebrar. Sicasí, esiste l'error estendíu de considerar que la perda de masa óseo provoca dolores musculoesqueléticos.[4]
Esta afección produzse sobremanera en muyeres, amenorreicas o posmenopáusicas por cuenta del amenorgamientu de la producción d'estróxenos polos ovarios y otres faltes hormona-yos. Sicasí, hai un númberu considerable de causes d'osteoporosis a cualquier edá que nun suelen ser reconocíes nin valoraes, ente les que destaquen la enfermedá celiaca, la gammapatía monoclonal de significáu inciertu, la insuficiencia renal, la diabetes mellitus y l'acidosis tubular renal.[5] Otros factores qu'aumenten el riesgu de presentar osteoporosis son el defectu de calciu y vitamina D por malnutrición, el consumu de tabacu, alcohol y la vida sedentaria. La práutica d'exerciciu físicu y un apurra extra de calcio antes y dempués de la menopausia favorecen el caltenimientu oseu. Ye tamién recomendable una dieta fayadiza.
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes DelPino
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Miller