Pontonbrug

Die Evergreen Point Floating Bridge, die langste permanente drywende brug ter wêreld, steek die Washington-meer oos van Seattle oor

'n Pontonbrug, ook bekend as 'n drywende brug, gebruik vlotte om 'n deurlopende dek te ondersteun vir voetgangers en voertuigverkeer. Die dryfvermoë van die stutte beperk die maksimum las wat hulle kan dra.

Die meeste pontonbrûe is tydelik en word slegs in oorlogstyd en burgerlike noodgevalle gebruik. Daar is permanente pontonbrûe in burgerlike gebruik wat snelwegverkeer vervoer en skepe of bote toelaat om langs die rivier of oor die meer te gaan. Permanente drywende brûe is handig vir beskutte wateroorgange as dit nie as ekonomies haalbaar geag word om 'n brug met geankerde voetstukke te bou nie. Sulke brûe kan gedeeltelik verhewe wees, verhoog of verwyder word om waterverkeer deur te laat.

Pontonbrûe is sedert die antieke tye in gebruik en is met groot voordeel in baie oorloë deur die geskiedenis gebruik, soos die Slag van Garigliano, die Slag van Oudenarde, die kruising van die Ryn tydens die Tweede Wêreldoorlog en tydens die Iran-Irakse Oorlog.

Die oorspan tussen Russellville en Dardanelle, Arkansas, destyds die langste pontonbrug ter wêreld. (Foto c. 1913–1926)
Die Bergsøysund-brug in Noorweë gebruik betonpontons. Foto: Bengt-Inge Larsson.

Developed by StudentB