Posthumanismo terminoa, alde batetik, Pizkunde klasikotik datozen ideien eta irudien zentzuan humanismoa gainditzea helburu duten pentsamendu-korronteak izendatzeko modu gisa erabiltzen da. Horrela, ikuskera horiek XXI. mendera eguneratu nahi dira, eta, horretarako, giza adimenaren mugak onartu behar dira maiz.
Posthumanismo terminoaren beste erabilera bat transhumanismoaren helmuga gisa barneratu ohi dena da, muga intelektual eta fisikoak gainditzen baititu bere eboluzio biologikoaren kontrol teknologikoaren bidez (ikus giza ingeniaritza genetikoa), egoera existentzial fisikalista bat azaleratuz, non jada gizateriaren garrantzi naturala nagusitzen den.
Poshumano zientzia fikzioaren, futurologiaren, arte garaikidearen eta filosofiaren alorretan nabarmen sortutako kontzeptua da. Jatorri elkarreragile horiek "posmodernismoaren" eta poshumanoaren eta "transhumanismoaren" eta poshumanoaren arteko antzekotasun eta desberdintasunen inguruko nahaste sakona eragin dute.
Posthumanismoa eta teknologia eskutik helduta joan dira aurrera, gaur egun ezagutza eskuratzeko modu bat baita. Sare sozialak, telefono adimendunak eta gainerakoak ezagutzarako sarbidea errazten diguten tresnak dira. Ezagutza erlatibista eta kuantikoa teknologia garatzeko erabili ditugun ezagutza mota desberdinak izan dira, fisika modernotik sortu baitira.
Poshumanismoak gizartean izaera hartzeaz gain, giza prototipo berri baten sorrerari buruzko hipotesiek teknologiaren promesei buruzko hausnarketa-aldi bat irekitzen dute.