Os protobulgaros estioron un pueblo nomada que habitaba en as estepas d'Europa Oriental. Una parte d'ellos trescruzó lo Danubio invadindo l'Imperio Romano d'Orient y ocupando Moesia, a on se fusionó con a población sedentaria eslava y traco-romana contribuyindo a la formación d'o pueblo eslau bulgaro. Atra parte d'ellos formoron un reino en a cuenca d'a Volga que duró dica la invasión mongola d'o sieglo XIII. Se suposa que yeran un pueblo turquico relacionau con os hunnos y os chuvaixes y que tamién han contribuyiu a la formación d'os pueblos tartaros d'a Volga.
L'arqueolochía documenta en o sieglo VI a presencia d'una cultura atribuyible a los protobulgaros en as estepas ponticas, vecins orientals d'os eslaus. Corresponden a los protobulgaros as tumbas prencipescas de Perescepino, Glodosy y Voznesenka, con vaixiellos bizantins, armas y choyas.
Pareixe que i heba a lo menos cuatro brancas u cuatro zonas con población protobulgara:
Enantes d'a deseparación definitiva d'as dos brancas supervivients d'o pueblo protobulgaro nomada heban plegau en un apocheu baixo o khan Kubrat. A invasión d'os Gazaros los deseparó.[1]