Wizja artystyczna przedstawiająca „Salamis”, gdyby został ukończony i przejęty przez marynarkę niemiecką. | |
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Położenie stępki |
23 lipca 1913 |
Wodowanie |
11 listopada 1914 |
Zamówiony dla Wasilikon Naftikon | |
Kaiserliche Marine | |
Los okrętu |
złomowany w 1932 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
19 500 t |
Długość |
173,71 m |
Szerokość |
25 m |
Zanurzenie |
7,6 m |
Napęd | |
18 kotłów typu Yarrow turbiny AEG 3 śruby 40 000 shp | |
Prędkość |
maksymalna 23 węzły |
Uzbrojenie | |
8 × 356 mm (4 × II) 12 × 152 mm w kazamatach 12 × 75 mm 5 × 500 mm wyrzutnie torpedowe | |
Opancerzenie | |
burta: 100–250 mm pokład: 73 mm barbety: 250,8 mm wieże: 250,8 mm |
Salamis (gr. Σαλαμίς lub Σαλαμινία) – pancernik (drednot), zamówiony dla marynarki wojennej Grecji w stoczni AG Vulcan w Hamburgu w 1912 roku. Zamówiono go w odpowiedzi na ekspansję morską Imperium Osmańskiego rozpoczętą w roku 1911. Okręt miał mieć długość 173,7 metra, uzbrojenie główne miało się składać z ośmiu dział kalibru 356 mm, a prędkość maksymalna miała wynosić 23 węzły. Nazwa „Salamis” odnosiła się do greckiego zwycięstwa nad flotą perską w bitwie pod Salaminą w 480 roku przed naszą erą.
Stępkę okrętu położono 23 lipca 1913 roku, kadłub zwodowano 11 listopada roku następnego. Prace wstrzymano w grudniu 1914 roku, kilka miesięcy po wybuchu I wojny światowej. Niemiecka marynarka wykorzystywała nieukończoną jednostkę jako pływające koszary w Kilonii. Uzbrojenie dla okrętu zamówiono w amerykańskich zakładach Bethlehem Steel i nie mogło zostać dostarczone z powodu brytyjskiej blokady Niemiec. W wyniku tego Bethlehem Steel sprzedało działa przeznaczone dla okrętu Wielkiej Brytanii, uzbrojono nimi cztery monitory typu Abercrombie. Okręt pozostawał nieukończony także po wojnie i był przedmiotem arbitrażu międzynarodowego, którego decyzją w końcu został przyznany stoczni. Kadłub zezłomowano w 1932 roku.