Samooplodnja ili autogamija je krajni stepen ukrštanja u srodstvu (inbridinga), jer je svaka jedinka, po prirodi stvari, genetički nasrodnija sama sebi.[1][2]
Rasprostranjena je od jednoćelijskih organizama do najsloženijih hermafroditskih biljaka i životinja (osobito beskičmenjaka). Kod jednoćelijskih organizama, kao npr. u Protozoa, odvija se spajanjem dviju jedinki (ili njihovih ćelijskih jedara) koje su nastale prethodnom diobom iste (jedne) jedinke.
Kod biljaka, nastaje oprašivanjem tučka polenom istog ili različitih cvjetova iste jedinke (samooprašivanje). Samooplodne su, na primjer pšenica, ječam i druge Poaceae, te grah, jorgovan i mnoge druge.
Iako većinu hermafoditnih životinja obilježava unakrsno prenje, postoje i one koje se redovno ili vanredno razmnožavaju samooplodnjom. Autogamija kod takvih vrsta je češća u nepovoljnim okolinskim uvjetima ili u nedostatku partnera.
- ↑ Berberović Lj., Hadžiselimović R. (1986). Rječnik genetike. Svjetlost, Sarajevo. ISBN 86-01-00723-6.
- ↑ Hadžiselimović R. (2005). Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka.. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo. ISBN 9958-9344-2-6.