Back Seine ALS ሰን ወንዝ Amharic Río Sena AN Sigen ANG السين (نهر) Arabic ܣܢ (ܢܗܪܐ) ARC سين (نهر فى فرنسا) ARZ Ríu Sena AST Sena çayı Azerbaijani سئن چایی AZB
| Seine-rivier | |
|---|---|
 Die stroomgebied van die Seine
| |
| Stroomgebied | Frankryk |
| Oorsprong | Source-Seine |
| Monding | Le Havre, Frankryk Engelse Kanaal |
| Lengte | 776 km (482 myl) |
| Oorsprong-hoogte | 471 m (1 545 voet) |
| Monding-hoogte | 0 m (0 voet) |
| Gemiddelde afloop | 500 m³/s (18 000 vt³/s) |
| Stroomgebiedopp. | 78 650 km² (30 370 myl²) |
  Seine-rivier |
|
| Koördinate: 49°26′5″N 0°7′3″O / 49.43472°N 0.11750°O | |
.png) | |
Die Seine (Frans: la Seine, uitgespreek: [la sɛːn]) is die tweede langste rivier in Frankryk na die Loire. Dit ontspring sowat 30 kilometer noordwes van Dijon by Seine-Source ("Bron van die Seine"), 'n klein dorpie op die Noordoos-Franse Langres-plato, vloei in noordwestelike rigting deur Parys en mond in Le Havre in die Engelse Kanaal uit. Die Seine het 'n lengte van 776 kilometer en dreineer saam met sy syriviere 'n stroomgebied van sowat 78 700 km².
Die Seine word as een van Europa se groot historiese riviere gereken, maar veral word dit verbind met die Franse hoofstad Parys wat sy oorsprong op twee riviereilande, Île de la Cité en Île Saint-Louis, het. Hier kon die Seine maklik oorgesteek word. Die hoër geleë terrein aan die regteroewer is net soos die gebied by die Montagne Sainte-Geneviève, een van die Paryse heuwels in die huidige Quartier Latin aan die suidelike oewer, nie deur oorstromings geraak nie. Aan die suidelike linkeroewer van die Seine het die Romeinse nedersetting Lutetia, voorloper van die moderne Parys, ontstaan, terwyl die regteroewer noord van die Seine vanaf die middeleeue die middelpunt van Parys se seehandel geword het. Hier het skepe uit die hele Europa aangedoen.[1]
Die vrugbare hartland van sy rivierbekken in die Île-de-France was die bakermat van die Franse monargie en die kerngebied van waar later Frankryk as een van die groot Europese nasiestate sou uitbrei. Vandag is die streek steeds die politieke, ekonomiese en kulturele spilpunt van Frankryk.
- ↑ Dr. Madeleine Reincke en Hilke Maunder: Paris. Ostfildern: Mairdumont – Karl Baedeker 2013, bl. 13