Spaans

Hierdie artikel handel oor die taal. Vir die etniese groep, sien Spanjaarde.

Spaans español, castellano
Uitspraak:	[espaˈɲol], [kasteˈʎano]
Gepraat in:	Argentinië  Bolivië  Brasilië  Chili  Colombia  Costa Rica  Dominikaanse Republiek  Ecuador  Ekwatoriaal-Guinee  El Salvador  Filippyne  Grenada  Guatemala  Honduras  Kuba  Marokko  Meksiko  Nicaragua  Panama  Paraguay  Peru  Spanje  Uruguay  Venezuela  Verenigde State  Wes-Sahara
Gebied:	Amerikas en Suid-Europa
Totale sprekers:	426 miljoen (moedertaal) 91 miljoen (tweede taal)[1]
Rang:	3
Taalfamilie:	Indo-Europees  Romaans   Wes-Romaans    Gallo-Iberies     Ibero-Romaans      Wes-Iberies       Spaans
Skrifstelsel:	Latynse alfabet
Amptelike status
Amptelike taal in:	Verenigde Nasies Afrika-unie  Europese Unie  Argentinië  Bolivië  Chili  Colombia  Costa Rica  Dominikaanse Republiek  Ecuador  Ekwatoriaal-Guinee  El Salvador  Grenada  Guatemala  Honduras  Kuba  Meksiko  Nicaragua  Panama  Paraguay  Peru  Puerto Rico  Spanje  Uruguay  Venezuela  Wes-Sahara Arizona Florida Kalifornië Nieu-Meksiko Texas
Gereguleer deur:	Asociación de Academias de la Lengua Española
Taalkodes
ISO 639-1:	es
ISO 639-2:	spa
ISO 639-3:	spa
Nota: Hierdie bladsy kan IFA fonetiese simbole in Unicode bevat.

Spaans (español, [espaˈɲol], luister (hulp·inligting)) of Kastiliaans (castellano, [kasteˈʎano] luister (hulp·inligting)), van 'Kastilië', is 'n Romaanse taal en die derde grootste taal van die wêreld naas Engels en Chinees. Spaans word deur meer as 500 miljoen mense gepraat. Die meeste daarvan woon in Latyns-Amerika.

Die Spaanse standaardtaal ontstaan in die 13de eeu uit die streektaal van Kastilië (die gebied rondom Toledo en Madrid).

1. ↑ "Ethnologue: Languages of the World, Seventeenth edition, Spanish" (in Engels). Ethnologue. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Mei 2020. Besoek op 2 Maart 2016.