Spierweefsel bestaan hoofsaaklik uit lang, dun, naaldvormige selle wat uniek is in dié opsig dat hulle in staat is om saam te trek in reaksie op senu-impulse.
Wanneer die selle saamtrek, word die bundels korter en word die twee ente van die spiere nader aan mekaar getrek. Gevolglik beweeg die ledemate waarvan die spier deel uitmaak. Spiere is 'n uitstekende voorbeeld van die manier waarop verskillende weefseltipes saamgevoeg word om 'n orgaan te vorm. Hulle bestaan nie slegs uit spiervesels nie, maar die vesels word op hul plek gehou deur bindweefsel, terwyl bloed deur die are en die slagare vloei, en ook senuvesels tussen die spierbundels voor kom.