Back Dag Afrikaans ቀን Amharic Día AN Dæg ANG Usen ANN يوم Arabic ܝܘܡܐ ARC يوم ARY يوم ARZ দিন Assamese
Mit Dag (althochdütsch: Zit, wo d' Sunne brennt) bezeichnet me
- de Kalenderdag
- im gregorianische Kalender di Zit vo eine Mitternacht bis zuer nächschte Mitternacht
E Zitschpanne vo 24 Schtunde, die um 00:00 afangt un um 24:00 ufhört. 24:00 Uhr gheit mit em Afang vom nächschte Dag zämme (ISO 8601).
- im jüdische Kalender di Zit vo einem Sunneuntergang bis zuem nächschten Sunneuntergang. Sälli Uffassig war im europäisch-vorderasiatische Ruum insgsamt lang vorhärrschend. Di römischi Zellig vo dr Nachtschtunde (vigiliae) un bschtimmti Element vom christliche Ritus chönne als Bischpiel gnennt wärde.
- di sunneerhellti Zeit vo me Kalenderdag (Gegensatz zuer Nacht)
- vo Sunneufgang bis Sunneuntergang; z. T. wärde au d' Dämmerigszite mit ibezoge.
In de Aschtronomie isch e Sunnedag di Zit vo einem Sonnenhöchschtschtand bis zuem nächschte Sonnenhöchschtschtand. Uf em Sunnetag basiert d' Sunnezit. Drgege wird d' Umdrehigszit vo dr Ärde in Bezug uf d' Fixschtärn (23 Schtunden, 56 Minute un 4 Sekunde) Schtärndag odr Siderische Dag gnennt. Sälle isch d' Basis für d' Schtärnzit. Bsunderi Bedütig het bzw. het gha d' Sunne- un Schtärnzit vom Nullmeridian für d' Feschtlegig vo dr Wältzit odr zuer Agab vo Schtärnort.
De bürgerlichi Dagesablauf gliedert sich in d' Abschnitt Nacht, Morge, Vormitdag, Mitdag bzw. Mitdagsschtund, Nomitdag, Vorobend, Obend un Mitternacht. D' Gränze zwüsche sällene Abschnitt sin fließend un sowohl vom Kulturkreis als au vo de persönliche Lebensumständ beiflußt. Uf hüt, de aktuelli Dag bezoge, bezeichnet geschterd de vergangeni un morn de folgendi Tag.
D' Namensgäbig un Reihefolg vo dr Wuchedag basiert uf folgende antike Regle, di über babylonischi, alt-indischi, jüdischi, denn griechisch-römischi Wäg au uf Nordeuropa cho sin:
Jedi Stund vom Dag isch e Planetengott als Stunde-Härrscher zugordnet worde. De Härrscher über di jeweils 1. Schtund git em Dag de Name. Zuem bessere Verschtändnis vom Wietere het sich drvor e Skizze gmacht: Di sichtbar wandelndi Himmelskörper (insofern wärde do au Sunne un Mond als Planete bezeichnet) wärde in de Reihenfolg zuenähmender Gschwindigkeit (geozentrisch gseh) uf e Kreis im Uhrzeigersinn notiert: Saturn Jupiter Mars Sonne Venus Merkur Mond. (Aordnig in Form vo de Schpitze vom e 7-Schtärn)
Als Bischpiel fange mir bi Saturn als Schtundehärrscher vo dr erschte Schtund vom e Dag a. De Dagesname isch demnoch 'Saturn-Dag' = Saturday (= Samschdig). (Di 1. Schtund vom Dag wird vo Saturn behärrscht.) Di 2. vom nächschtschnällere Planet = Jupiter. Di 3. vom nächschtschnällere Planet = Mars. Etc. Zellt me den im Uhrzeigersinn bis zuem Herrscher vo dr 25. Schtund isch me bi dr Sunne angcho.
Di '25. Stund vo me Dag' isch abr di 1. vom druffolgende Dag. Also heißt sälle: Sunne-Dag (Sunndig). Jetz wiedr - mit dr Sunne agfange - bis zuem 25. 'Härrscher' zelle. Me erreicht de Mond. De nächschti Dag heißt also Mond-Dag (Mänddig). Me cha sich 's Abzelle anhand de Skizze erliechtere: Es isch feschtzschtelle, dass me immer zuem 25. Herrscher chunnt, wenn me bim jewilige 'Dageshärrscher' agfange, im Uhrzeiger- (odr Läse-) Richtig (d. h. zunähmendr Gschwindigkeit) 2 Planete überschpringt. Überschpringt me also vom Mond us 2 Planete, landet me bi Mars. Mars isch Härrscher übr di erschti Schtund vom neue Dag: Marsdag. Säll entspricht em französische Mardi, italienische Martedi, (Zischdig vo thiu, em germanische Kriegsgott ~ vgl. ängl. Tuesday). Wiedr zwei überschpringe: Merkur ~ Mercredi, Mercoledi. De dt. Name Mittwoch goht uf di althochdütschi Missionierig zruck, di wie bi Sunnobed/Samschdig Aklänge a vorchrischtlichi Gottheite z'eliminiere versuecht het. Jupiter ~ frz. Jeudi, ital. Giovedi; südgerm. Donar entschpricht Jupiter, doher dütsch Dunnschdig, ängl. Thursday. Venus ~ Vendredi, Venerdi; germ. Freya entschpricht Venus, doher Fridag bzw. ängl. Friday. Zue Saturn vgl. Samschdig.
Im germanische Kulturkreis sin di Näme nit so offesichtlich erhalte wie in de romanische Schproche, dr Heimet vo dr klassische, latinisierte Planete- bzw. Götter-Näme. D' Germanische Götternäme entschpräche abr in ihrer Bedeutig de romanische; so sin z. B. Freya (für Fridag) un Venus (für venerdi, vendredi) 'inhaltlichi' Verwandti.
Wer allerdings (un wenn) z. B. zuem erschte Mol feschtglegt het: 'Hüt isch Mändig', cha nit zruck verfolgt wärde.
- Däg (Plural): Zeitruum, dä öbber durchläbt (di schöne Däg vo Neapel)
- Däg (Plural): in de Umgangsschproch verhüllend d' "Zit vo dr Menstruation".
Im Mässwäse wird de Dag formelhaft beschriebe als
Einheit vo dr Zit
Einheitszeiche: d
Formelzeiche: t