Teruel | |||
Municipio d'Aragón | |||
| |||
Entidat • País • Provincia • Comarca |
Municipio Aragón Teruel Comunidat de Teruel | ||
Partiu chudicial | Teruel | ||
Superficie | 440,4 km² | ||
Población • Total • Densidat |
36 267 hab. (2013) 81.49 hab/km² | ||
Altaria • Meyana |
915 m. | ||
Alcalde | Emma Buj | ||
Codigo postal | 44001–44003 | ||
Chentilicio | Teruelano/a[1] u terolano/a[2] | ||
Parroquial • Diocesi • Arcipestrau • Parroquia |
Teruel y Albarracín Teruel 10 parroquias[nota 1] | ||
Ríos | Guadalaviar | ||
Coordenadas | |||
Web oficial |
Teruel (pronunciato en aragonés teruel y en castellano teruel) ye una ciudat d'Aragón, situata en a zona centro-oriental d'a peninsula Iberica, capital d'a provincia d'o mesmo nombre y d'a comarca d'a Comunidat de Teruel. Con una población de 35.675 habitants (2014)[3], ye a capital de provincia menos poblata d'Espanya. Se troba en o forcallo d'os ríos Guadalaviar y Alfambra. O suyo clima se caracteriza por hibiernos fredos y veranos calidos y ixutos.
A ciudat de Teruel tien una luenga historia, que prencipia con as primeras poblacions estables en a zona mientres a Edat de Bronce, con presencia luego d'os pueblos celtibers y de l'Antiga Roma, dica plegar a lo establimiento d'a ciudat en a Edat Meya (1141) por o rei Alifonso II d'Aragón, cuan l'adhibió a lo reino d'Aragón. Estió una ciudat ubierta, con muita influencia d'os ganaders que feban a transhumancia enta o reino de Valencia, encara que continó estando una ciudat de tamanyo chicot, dica convertir-se en 1833 en capital d'a nueva provincia de Teruel, en establir-se en Espanya a nueva división territorial en provincias. En a Guerra Civil Espanyola a ciudat estió o escenario d'a batalla de Teruel, una d'as mas importants batallas d'a guerra en territorio aragonés.
Ye especialment conoixita por os suyos pernils y o suyo arte mudéchar, y reconoixita por a UNESCO como Patrimonio Común d'a Humanidat.
A suya fiesta mayor se celebra o lunes mas cercano a o 10 de chulio (Sant Cristoval) conoixita como a Vaquilla del Ángel por as vaquetas. As fiestas se caracterizan por os pasavillas musicals (charangas), bailes nocturnos y toros ensogatos por as carreras d'o centro d'a ciudat.
Entre os suyos atractivos turisticos se troban as suyas edificacions mudéchars, o mausoleu d'os Amants de Teruel, o centro paleontolochico Dinópolis y una gran riqueza natural. O suyo arte mudéchar fa remerar o suyo pasato multicultural. Os molimentos mas destacatos d'iste estilo son a Ilesia de Santa María, Seu d'a diocesi de Teruel, as torres de O Salvador, Sant Martín y Sant Pero, a los piez d'a que se troba a ilesia que tien o mesmo nombre, tamién d'arte mudéchar.
Error en a cita: Existen etiquetas <ref>
ta un grupo clamau "nota", pero no se trobó garra etiqueta <references group="nota"/>