Tiberiu

Tiberiu
senador romanu

valor desconocíu - 37
Cónsul romanu

13 edC - 13 edC
Cónsul romanu

7 edC - 7 edC
Cónsul romanu

31 - 31
Cónsul romanu

21 - 21
Cónsul romanu

18 - 18
2. Emperador romanu

18 setiembre 14 - 16 marzu 37
César Augustu - Calígula
Vida
Nacimientu Roma[1]
Nacionalidá Antigua Roma
Muerte Miseno[2]16 de marzu de 37[2] (77 años)
Sepultura Mausoleo de Augusto (es) Traducir
Causa de la muerte causes naturales
Familia
Padre Tiberio Claudio Nerón, Marco Galio, César Augustu
Madre Livia Drusila
Casáu con Julia the Elder (11 edC – 2 edC)[3]
Vipsania (19 edC – 11 edC)
Fíos/es
Hermanos/es Nerón Claudiu Drusu
Pueblu Dinastía Xulio-Claudia
Claudios Nerones (es) Traducir
Julios Césares (es) Traducir
Estudios
Llingües falaes llatín
griegu antiguu
Oficiu militar, políticusoldáu
Premios
Creencies
Relixón Relixón na Antigua Roma
Cambiar los datos en Wikidata

Tiberiu Xuliu César Augustu, nacíu col nome de Tiberiu Claudiu Nerón (en llatín; Tiberius Claudius Nero) (, Roma – 16 de marzu de 37Miseno), foi emperador del Imperiu romanu dende'l 18 de setiembre del añu 14 hasta la so muerte, el 16 de marzu del añu 37. Foi'l segundu emperador de Roma y perteneció a la dinastía Julio-Claudia. Yera fíu de Tiberiu Claudiu Nerón y Livia Drusila, miembru por tantu de la gens Claudia.

La so familia emparentó cola familia imperial cuando la so madre divorciar del so padre y casóse con Octavio Augusto (39 e.C.). Tres esti matrimoniu, Tiberiu cásase cola fía d'Augusto, Julia la Mayor. Foi adoptáu formalmente por Augusto'l 26 de xunu del añu 4, entrando a formar parte de la gens Julia. Tres l'adopción, concediéronse-y poderes tribunicios por diez años.

Como tribunu, reorganizó de nuevu'l exércitu, reformando la llei militar y creando nueves lexones. El tiempu en files xubió a venti años (16 años pa un pretorianu o guardia imperial). En cumpliendo'l tiempu de serviciu, los soldaos recibíen una paga que'l so importe provenía d'un impuestu del 5% sobre los heriedos.

Darréu Tiberiu se enemistó col emperador Augustu, y viose obligáu a exiliase en Rodes. Sicasí, tres la muerte de los nietos mayores d'Augusto y previsibles herederos del Imperiu, Gayu César y Luciu Xuliu César, xuníos al destierru por traición del so nietu menor, Póstumu César, foi llamáu pol emperador y nomáu socesor.

Nel añu 13 los poderes d'Augustu y de Tiberiu fueron prorrogaos por diez años. Sicasí Augustu morrió pocu dempués (19 d'agostu de 14), dexando a Tiberiu como únicu herederu. Tiberiu asocedió al emperador Augustu'l 19 d'agostu del añu 767 dende la fundación de Roma, correspondiente al añu 14 del calendariu cristianu actual. Tres el so entronización, tolos poderes fueron tresferíos a Tiberiu ensin nengún plazu.

Tiberiu foi na so mocedá unu de los más grandes xenerales de Roma. Nes sos campañes en Panonia, Ilírica, Recia y Germania, sentó les bases de lo que darréu se convertiría na frontera norte del Imperiu. Sicasí, llegóse-y a recordar depués como un escuru, recluyíu y visiegu gobernante, que realmente nunca quixo ser emperador; Pliniu'l Vieyu llamar «tristissimus hominum» («el más murniu de los homes»).[4] Tres la muerte nel añu 23 del so queríu fíu y socesor, Xuliu César Drusu, la calidá del so gobiernu tornó y el so reináu terminó en terror. En 26 Tiberiu se autoexilió de Roma y dexó l'alministración en manes de los sos dos prefeutos pretorianos Luciu Eliu Sexanu y Quintu Neviu Cordu Sutoriu Macru. Tiberiu adoptó al so nietu Calígula por que-y asocediera nel tronu imperial.

  1. URL de la referencia: http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Tiberius*.html#5. Data de consulta: 1r abril 2018.
  2. 2,0 2,1 «Tiberius» (en rusu). Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru. 
  3. valor desconocíu. «Julia the Elder» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume XLI, 1904. 
  4. Pliniu'l Vieyu, Naturalis Historiæ XXVIII.5.23.

Developed by StudentB