Titoizam se opisuje kao politika i praksa povezana sa Josipom Brozom Titom tokom Hladnog rata, sa opozicijom Sovjetskom savezu.[1]
Smatra se doktrinom koja je predstavljala Titovu jugoslavensku doktrinu u međunarodnoj politici Hladnog rata. Njegova pozadina je bila partizansko oslobađanje Jugoslavije nezavisno od, ili bez mnogo pomoći od, Crvene armije, rezultujući da Jugoslavija bude jedina istočnoevropska država koja je ostala "socijalistička, ali nezavisna" nakon Drugog svjetskog rata i opirući se pritisku Sovjetskog saveza da postane članica Varšavskog pakta. Termin je sprva korišten od strane sovjetske vlade da bi se opisao kao krivovjerje.[nedostaje referenca]
Danas se označava da opiše Jugonostalgiju.