Het woord voicing wordt vooral gebruikt in de jazzmuziek, en zou zoiets kunnen betekenen als het eerder klassieke "stemvoering". In principe is een voicing hetzelfde als een akkoord(-opeenvolging), maar bedoeld wordt eigenlijk de manier waarop je een akkoord(-opeenvolging) speelt.
Zo kan je spreken van "close voicing", wat ongeveer hetzelfde is als een enge of nauwe ligging van een akkoord(-opeenvolging). Zo kan men Cmaj7(9)(#11)(13) spelen als volgt: si-do-re-mi-fa#-la (g-c-d-e-fis-a). Natuurlijk bestaat ook zijn tegenhanger "wide" of "open" voicing, wat hetzelfde betekent als wijde ligging van een akkoord(-opeenvolging). Maar er bestaan ook zoiets als "kwartvoicing". Dit zijn akkoorden, die niet zoals gewoonlijk opgebouwd zijn uit tertsen, maar wel uit kwarten. Bekend is vooral (vb.: Dm7(11)) re-sol-do-fa-la. Maar ook (vb.: Cmaj7(9)(13)) si-mi-la-re-sol-do.