S Westgooteriich isch s Riich gsi, wo d Westgoote 418 im Südweste vo Gallie errichdet häi. Si Zentrum het sich denn uf die Iberisch Halbinsle verschoobe, wo s bis 711 (bzw. 725) existiert het.
Für d Zit vo 418 bis 507 reedet mä vom Tolosanische Riich oder vom Riich vo Toulouse, mit dr Hauptstadt Tolosa (s hütige Toulouse). Wo si 507 vo de Franke besigt worde si, häi si dr grösst Däil vo de Gebiet in Südgallie und d Hauptstadt Tolosa velore, und dr Schwerpunkt vom Westgooteriich het sich uf die Iberischi Halbinsle verlaageret. Das isch dr Aafang vo dr zwäite Faase gsi, wo men ere noch dr nöije Hauptstadt Toledo s Toledanische Riich säit.
Noch ere verheerende Niiderlaag gegen e muslimischi Invasionsarmee im Joor 711 isch s Westgooteriich undergange. Äinzelni Regione häi lenger Widerstand gläistet: in dr nordöstlige Tarraconensis bis 719 und im südgallische Riichsdäil Septimanie bis 725.
S Westgooteriich isch vom ene föderierte Chriegerverband gründet worde und het in e Hufe Hiisichte e Brugg zwüsche dr Antike und em Middelalter bildet, wil do uf dr äinte Site die spootantike Strukture lenger bestande häi as in e Hufe andere Regione vom römische Weste, und uf dr andere Site d Lääbens- und Rächtsforme vom Middelalter in e baar Beriich prototüpisch und in Aasätz entwigglet worde si.