Bomkalorimetrie is 'n metode om die verbrandingswarmte van 'n chemiese stof te meet.
Die apparaat bestaan uit 'n silinder van staal met 'n deksel dat daarop geskroef kan word. Die silinder (die bom) kan gevul word met suiwere suurstof, gewoonlik met 'n druk van 25 Atm. Deur die deksel steek twee elektrode. In een daarvan is 'n bakkie bevestig met daarin 'n geperste tablet van die chemiese stof. Gewoonlik weeg die 1-1.6 gram. Die elektrodes word verbind deur 'n dun ysterdraadjie wat met 'n skerp punt op die tablet rus. 'n Elektriese stroom word deur die draadjie gevoer wat roodgloeiend word en die verbranding ontsteek. Die stof verbrand in 'n ontploffing en die verbrandingswarmte word vrygestel. Die bom bevind hom in 'n waterbad met gewoonlik presies twee liter gedemineraliseerde water. Die temperatuur van die water word dopgehou deur 'n termokoppel wat met 'n rekenaar verbind is. Die verskil in temperatuur ΔT voor en ná die ontploffing is 'n maat vir die verbrandingsenergie van die chemiese reaksie.