Das wohltemperierte Klavier, BWV 846–893, is 'n versameling van twee reekse van preludes en fugas in al 24 majeur- en mineurtoonsoorte, gekomponeer vir solotoetsbord deur Johann Sebastian Bach. In die Duits van Bach se tyd het Clavier na enige toetsinstrument verwys, vernaamlik klawesimbel, klavichord, en orrel.
Die moderne Duitse spelwyse van die versameling is Das wohltemperierte Klavier (WTK, Duitse uitspraak: [das ˌvoːlˌtɛmpəˈʁiːɐ̯tə klaˈviːɐ̯]). Bach het die titel Das Wohltemperirte Clavier gegee aan 'n boek van preludes en fugas in al 24 majeur- en mineurtoonsoorte, gedateer 1722, en gekomponeer "vir die nut en gebruik van musikale jeug wat wil leer, en veral vir die tydverdryf van diegene wat reeds in hierdie studie geskool is". Ietwat 20 jaar later kompileer Bach 'n tweede boek van dieselfde aard, wat bekend staan as Das wohltemperierte Klavier, Deel Twee (in Duits: Zweyter Theil, moderne spelwyse: Zweiter Teil).
Moderne uitgawes verwys gewoonlik na die twee dele as Das wohltemperierte Klavier, Boek I (WTK I) en Das wohltemperierte Klavier, Boek II (WTK II).[1] Das wohltemperierte Klavier word as een van die belangrikste werke in die geskiedenis van Westerse klassieke musiek beskou.[2]
{{cite journal}}
: Cite journal requires |journal=
(hulp)