Dinka Thuɔŋjäŋ, Thuɔŋ ee Jieng, Jieng | ||
---|---|---|
Uitspraak: | [t̪uɔŋ.ɟa̤ŋ] | |
Gepraat in: | Soedan Suid-Soedan | |
Gebied: | Soedangebied | |
Totale sprekers: | 1 352 120[1] | |
Taalfamilie: | Nilo-Saharies Oos-Soedannees Niloties Wes-Niloties Dinka-Nuer Dinka | |
Skrifstelsel: | Latynse alfabet | |
Taalkodes | ||
ISO 639-1: | geen | |
ISO 639-2: | din
| |
ISO 639-3: | din
| |
Nota: Hierdie bladsy kan IFA fonetiese simbole in Unicode bevat. |
Dinka (Thuɔŋjäŋ, Thuɔŋ ee Jieng of kort Jieng, [t̪uɔŋ.ɟa̤ŋ]) is 'n Nilo-Sahariese dialekkontinuüm wat deur die Dinka-volk, die grootste etniese groep van Suid-Soedan, as moedertaal gepraat word. Daar is verskillende hoofvariëteite: Padang, Rek, Agaar, Awiel, Twic Mayardit, Hol, Nyarweng, Twi en Bor, wat oor afsonderlike eienskappe beskik (alhoewel hulle onderling verstaanbaar is) en afsonderlike literêre standaarde het. Jaang, Jieng of Monyjieng word as sambreelterme gebruik om na al die Dinka-tale te verwys. Rek is die standaard- en mees aangeskrewe dialek.
Dinka is die naaste verwant aan Nuer, die taal van die Dinka se tradisionele aartsvyande, die Nuer; albei is van Oos- en Sentraal-Afrika se mees verspreide inheemse tale. Luo is ook nou verwant. Die Dinka-woordeskat toon 'n aansienlike nabyheid aan Nubies, waarskynlik te danke aan die Middeleeuse interaksies tussen die Dinka en die Koninkryk Alodia.<ref>(en) Stephanie Beswick (2004). Sudan's Blood Memory. Universiteit van Rochester. p. 21. ISBN 1-58046-231-6.
Dinka is nes baie Afrikatale tonaal met 'n onderwerp-werkwoord-voorwerp-volgorde. Dit word in die Latynse alfabet met bykomende letters geskryf.
Die Dinka-volk bly veral langs die Nylrivier, in die besonder die westelike oewer van die Wit Nyl – 'n belangrike sytak wat in 'n noordelike rigting deur Suid-Soedan vloei – noord en suid van die Sudd in die suidelike Sudan se drie voormalige provinsies: Bahr el Ghazal, Bo-Nyl en suidelike Kordofan. Sedert 9 Julie 2011 behoort die gebied tot Suid-Soedan.