Dubnium

105 rutherfordium ← dubnium → seaborgium Ta ↑ Db ↓ (Upe) Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	dubnium, Db, 105
Chemiese reeks	oorgangsmetaal
Groep, periode, blok	5, 7, d
Atoommassa	(268) g/mol
Elektronkonfigurasie	[Rn] 5f14 6d3 7s2[1]
Elektrone per skil	2, 8, 18, 32, 32, 11, 2
CAS-registernommer	53850-35-4
Fisiese eienskappe
Toestand	voorspel;[2] vastestof
Digtheid (naby k.t.)	voorspel; 29,3 g/cm³
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande	5, (4), (3)[3]
Ionisasie-energieë	1ste: 656,1 kJ/mol
	2de: 1 546,7 kJ/mol
	3de: 2 378,4 kJ/mol
Geskiedenis
Ontdek	1970
Ontdek deur	onafhanklik; die Universiteit van Kalifornië en die Gesamentlike Instituut vir Kernnavorsing
Genoem na	Doebna, Moskou-oblast
Datum van naam	1997
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van dubnium iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP 262Db sin 34 s[4][5] 67% α 8,66; 8,45 258Lr 33% SS - -- 263Db sin 27 s[5] 56% SF - -- 41% α 8,36 259Lr 3% EV - 263mRf 266Db sin 22 min[5] SF - -- EV - 266Rf 267Db sin 1 h[5] SF - -- 268Db sin 30 h[5] SF - -- EV - 268Rf 270Db sin 1 h[6] 17% SS - -- 83% α - 266Lr
Portaal Chemie

Dubnium is ’n superswaar, kunsmatige element met die atoomgetal 105 en simbool Db. Dit kom nie in die natuur voor nie, kan net in ’n laboratorium vervaardig word en is radioaktief. Die stabielste bekende isotoop, dubnium-270, het ’n halfleeftyd van ongeveer ’n dag.

In 1968 het die Gesamentlike Instituut vir Kernnavorsing (GIKN) in die Sowjetunie aanspraak gemaak op die ontdekking, en in 1970 die Amerikaanse Universiteit van Kalifornië. Albei spanne het ’n naam voorgestel en dié naam begin gebruik sonder amptelike goedkeuring. Die lang dispuut is eindelik in 1997 opgelos toe die element amptelik "dubnium" genoem is, na die stad Doebna in die Sowjetunie, waar die GIKN geleë is.

Op die periodieke tabel lê dit in die d-blok, in groep 5 en periode 7. Dit is dus die derde lid van die 6d-reeks oorgangsmetale. Chemiese eksperimente het bevestig dit tree op soos die swaarder homoloog van tantalum net bo dit. Sy eienskappe stem baie ooreen met ander elemente in groep 5, vanadium, niobium en tantalum.

1. ↑ Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (reds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3de uitg.). Dordrecht, Nederland: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
2. ↑ Östlin, A.; Vitos, L. (2011). "First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals". Physical Review B. 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104.
3. ↑ Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Besoek op 4 Oktober 2013.
4. ↑ Münzenberg, G.; Gupta, M. (2011). "Production and Identification of Transactinide Elements": 877. doi:10.1007/978-1-4419-0720-2_19. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
5. ↑ ^{5,0 5,1 5,2 5,3 5,4} Six New Isotopes of the Superheavy Elements Discovered. Berkeley-lab., nuussentrum. 26 Oktober 2010
6. ↑ Oganessian, Yuri Ts.; Abdullin, F. Sh.; Bailey, P. D.; Benker, D. E.; Bennett, M. E.; Dmitriev, S. N.; Ezold, J. G.; Hamilton, J. H.; Henderson, R. A. (9 April 2010). "Synthesis of a New Element with Atomic Number Z=117". Physical Review Letters. American Physical Society. 104 (142502). Bibcode:2010PhRvL.104n2502O. doi:10.1103/PhysRevLett.104.142502. PMID 20481935. {{cite journal}}: Onbekende parameter |displayauthors= geïgnoreer (hulp)