Hanse

Die term Hanse (afgelei van Oudhoogduits Hansa "groep, gevolg, skaar") - dikwels ook Duitse Hanse of Latyns Hansa Teutonica genoem - verwys na 'n organisasie van Noord-Duitse koopmans wat tussen die middel van die 12de en die middel van die 17de eeu bestaan het, asook na die stede wat deur hierdie verbond oorheers is. Hierdie organisasie was gemik op die versekering van 'n veilige deurtog en die bevordering van gemeenskaplike ekonomiese belange veral in die buiteland.

Terwyl die terme Hanse en Hanseaties deesdae dikwels as sinonieme vir betroubaarheid, handelsetiek en internasionaliteit gebruik word (ook in die moderne toerismebedryf), was lidmaatskap in die Hanse oorspronklik beperk tot seuns van Duitse ouers wat ook volgens die Duitse reg geleef en deur hulle opleiding as koopmans die reg verwerf het om selfstandig handel met die buiteland te dryf.^[1] Die Hanse het dus eerder op 'n Middeleeuse etniesgebonde regsbegrip as op die moderne beginsels van 'n internasionale handelsorganisasie berus.

Vanaf die middel-14de eeu het die Koopmanshanse tot 'n Hanseverbond van stede begin ontwikkel waarin die Noord-Duitse stede saamgesluit het om die belange van hul koopmans te bevorder. Dikwels het die koopmansgildes die inisiatief geneem om handelsbetrekkinge met ander stede aan te knoop wat aan hul bewoners mag en aansien verleen het.^[2] Die klein en groot handelsverbonde van stede, wat sowel op 'n streeks- asook 'n internasionale basis gesluit is, was dus 'n tipiese kenmerk van die ekonomiese lewe in die Middeleeue.

Toe die Hanse die hoogtepunt van sy politieke, ekonomiese en kulturele invloed bereik het, was daar byna 300 hawe- en binnelandse stede in Noord-Europa lede van die Hansebond. Argeologiese vondse dui op 'n baie intensiewe handel wat die stadsbewoners groot welvaart laat beleef en orals in die Hansegebied die beskikbaarheid van 'n groot verskeidenheid handelsgoedere en verbruikersware verseker het.

Naas die stadsregte en die tipiese organisasievorms van gildes het ook die burgerlike selfbewussyn, wat in die argitektuur van openbare en sakrale geboue en versterkings tot uitdrukking gekom het, oor die hele noorde en ooste van Europa uitgebrei. Die vroeëre lidmaatskap in die Hanseverbond is nog steeds in die stadskarakter en boustyl van stede langs die Oosseekus tussen Lübeck en Danzig (Gdańsk) en tot by die Baltiese lande sigbaar.^[3]

Die Hanse se oorspronklike kleure wit en rooi kenmerk nog steeds die stadswapens van 'n groot aantal Hansestede. Met sy internasionale handelstelsel word die Hanse vandag as 'n historiese voorloper van die Europese Unie beskou. Die basis van hierdie vroeë ekonomiese gemeenskap was die ontwikkeling van 'n hoogs doeltreffende en effektiewe vervoerstelsel, veral vir die seehandel, sodat een van die destyds-gebruikte handelskepe, die 14de eeuse kogge, vanaf die 19de eeu algemeen as simbool vir die Hansebond gebruik is.

1. ↑ Hammel-Kiesow, Rolf: Die Hanse. München: C.H. Beck 2008, bl. 10
2. ↑ Von Freeden, Uta en Siegmar von Schnurbein (reds.): Germanica. Unsere Vorfahren von der Steinzeit bis zum Mittelalter. Uitgegee vir die Romeins-Germaanse Kommissie van die Duitse Argeologiese Instituut. Augsburg: Weltbild 2006, bl. 411
3. ↑ Von Freeden/von Schnurbein (2006), bl. 411