Hygliteratuur

Hygliteratuur of Erotiese literatuur bestaan uit fiktiewe en feitlike stories en berigte van mense se seksuele doen en late, met die eienskap of intensie om die leser seksueel te prikkel.^[1] Die soort erotika kom te voorskyn as romans, kort verhale, poësie, lewensgetroue memoirs en sekshandleidings. 'n Algemene eienskap van die genre is seksuele fantasieë oor temas soos prostitusie, orgies, homoseksualiteit, sadomasochisme en vele ander taboe onderwerpe en fetisje, wat potensieel in eksplisiete taal uitgedruk word.^[2] Ander gemeenskaplike kenmerke is satire en sosiale kritiek. Ten spyte van kulturele taboes rondom sulke materiaal, is die sirkulering van erotiese literatuur nie as 'n groot probleem beskou voor die uitvinding van die drukpers nie, aangesien die kostes vir die produsering van individuele manuskripte beperk was tot 'n baie klein groepie lesers. Die koms van die drukpers in die 15de eeu het ook 'n groter mark en groter beperkings tot gevolg gehad, wat die vorm van sensuur aangeneem het asook wetlike kontroles op publikasie op grond van obseniteit.^[3] As gevolg hiervan is 'n groot deel naderhand klandestien geproduseer.^[4]

Baie erotiese literatuur word vergesel van erotiese kuns wat die teks illustreer.

1. ↑ Hyde (1964) p. 1
2. ↑ Kronhausen (1969)
3. ↑ Hyde (1964); pp. 1-26
4. ↑ Patrick J. Kearney (1982) A History of Erotic Literature. Parragon: 7-18