Back Исусова молитва Bulgarian Pregària de Jesús Catalan Ježíšova modlitba Czech Jesusgebet German Προσευχή του Ιησού Greek Jesus Prayer English Preĝo de Jesuo Esperanto Oración de Jesús Spanish Jeesuspalve Estonian Jeesuksen rukous Finnish
| Deel van ’n reeks oor |
| Oosterse Ortodoksie |
|---|
 |
| Geskiedenis |
|
Oosters-Ortodokse Kerk Nicea I • Konstantinopel I • Efese • Chalcedon • Konstantinopel II • Konstantinopel III • Nicea II |
| Oosters-Ortodokse kerke |
|
Ekumeniese Patriargaat van Konstantinopel Grieks-Ortodokse Kerk van Alexandrië Grieks-Ortodokse Kerk van Antiogië Grieks-Ortodokse Patriargaat van Jerusalem Russies-Ortodokse Kerk Georgies-Ortodokse en Apostoliese Kerk Serwies-Ortodokse Kerk Roemeens-Ortodokse Kerk Bulgaars-Ortodokse Kerk Kerk van Siprus Kerk van Griekeland Pools-Ortodokse Kerk Ortodokse Kerk van Albanië Ortodokse Kerk van Tsjeggië en Slowakye (Ortodokse Kerk in Amerika) |
| Geloof |
| Askese • Diofisitisme • Eerste onder gelykes • Heilige liturgie • Ikonografie • Jesusgebed • Kruisteken • Miafisitisme • Monofisitisme • Monoteletisme • Nestorianisme • Raskolniki • Teose • Teotokos |
Die Jesusgebed (Grieks: προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ prosefchí tou iisoú, "Gebed tot Jesus"; Ge'ez: እግዚኦ መሐረነ ክርስቶስ igizi'o meḥarene kirisitosi), ook bekend as Die Gebed (Grieks: η ευχή i efchí, "Die Wens"), is 'n kort gebed wat veral in die Oosterse Ortodoksie hooggeag en verkondig word: "Here Jesus Christus, Seun van God, wees my, 'n sondaar, genadig."[1] Die gebed is deur die hele geskiedenis van die Oosters-Ortodokse Kerk wyd geleer en bespreek. Die oorspronklike gebed het nie die woorde "'n sondaar" bevat nie; dit is later bygevoeg.[2][3]
Die gebed word dikwels deur askete opgesê. Dit word beskou as 'n suiwering van die gedagtes.
Hoewel dit meestal in die Oosterse Ortodoksie voorkom, word die gebed ook in die Westerse Christendom aangetref, veral die Rooms-Katolieke[4] en Anglikaanse Kerk.[5]
Die Oosters-Ortodokse teologie van die Jesusgebed soos in die 14de eeu deur Gregorius Palamas geformuleer, is algemeen deur die teoloë van die Latynse kerk verwerp, tot in die 20ste eeu. Pous Johannes Paulus II het Gregorius Palamas 'n heilige genoem,[6] asook 'n groot skrywer en 'n gesagsfiguur op die gebied van teologie.[7][8]
- ↑ "Jesus Prayer". OrthodoxWiki. 21 April 2010. Besoek op 3 Julie 2010.
- ↑ On the Prayer of Jesus by Ignatius Brianchaninov, Kallistos Ware 2006 ISBN 1-59030-278-8 pages xxiii–xxiv
- ↑ Frederica Mathewes-Green (2009). The Jesus Prayer: The Ancient Desert Prayer that Tunes the Heart to God. Paraclete Press. p. 76–. ISBN 978-1-55725-659-1.
- ↑ "Catechism of the Catholic Church, § 2667". Vatican.va. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Januarie 2019. Besoek op 15 Maart 2019.
- ↑ "Anglican Prayer Beads". King of Peace Episcopal Church. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Februarie 2019.
- ↑ Pape Jean Paul II (30 November 1979). "Messe à Ephèse". Vatican.va (in Frans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2018. Besoek op 16 Maart 2019.
- ↑ Pope John Paul II (14 November 1990). "The Spirit as 'Love Proceeding'". Vatican.va. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2002. Besoek op 16 Maart 2019.
- ↑ Pous Johannes Paulus II (12 November 1997). "General Audience". Vatican.va. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2018. Besoek op 16 Maart 2019.