Back نيلسون بيكيه Arabic نيلسون بيكيه ARZ Nelson Piquet AST Нельсан Піке Byelorussian Нелсън Пикет Bulgarian Nelson Piquet Breton Nelson Piquet BS Nelson Piquet Catalan Nelson Piquet Czech Nelson Piquet Danish
| Nelson Piquet | |
|---|---|
 Piquet in 2013
| |
| Geboortedatum | 17 Augustus 1952 |
| Geboorteplek | Rio de Janeiro, Brasilië |
| Volle naam | Nelson Piquet Souto Maior |
| Nasionaliteit |  Brasilianer
|
| Aktiewe jare | 1978–1991 |
| Ou span(ne) | Ensign, McLaren, Brabham, Williams, Lotus, Benetton |
| Inskrywings | 207 (204 wegspringkere) |
| Kampioenskappe | 3 (1981, 1983, 1987) |
| Oorwinnings | 23 |
| Podiums | 60 |
| Loopbaanpunte | 481.5 |
| Voorste wegspronge | 24 |
| Vinnigste rondtes | 23 |
| Eerste F1-wedren | 1978 Duitse Grand Prix |
| Eerste wen | 1980 Verenigde State Grand Prix Wes |
| Laaste wen | 1991 Kanadese Grand Prix |
| Laaste inskrywing | 1991 Australiese Grand Prix |
Nelson Piquet Souto Maior (Portugese uitspraaak: [ˈnɛwsõ piˈke], gebore op 17 Augustus 1952 in Rio de Janeiro) is 'n Brasiliaanse voormalige motorrenjaer en sakeman wat die Formule Een-wêreldjaerskampioenskap drie keer in die jare 1981, 1983 en 1987 gewen het. Hy is die vader van Nelson Piquet jr. wat in sy voetspore volg in motorwedrenne.
Piquet het 'n kort loopbaan in tennis gehad voordat hy belangstelling in die sport verloor het[1] en daarna karting begin en sy identiteit verbloem het om te verhoed dat sy pa sy stokperdjie ontdek. Hy het die Brasiliaanse nasionale kartkampioen in 1971–72 geword en die Formule Vee-kampioenskap in 1976 gewen. Op advies van Emerson Fittipaldi het Piquet na Europa gereis om verdere sukses te behaal deur 'n rekordaantal oorwinnings in Formule Drie in 1978 aan te teken, en Jackie Stewart se rekord van alle tye te verbeter.[1]
In dieselfde jaar het hy sy Formule Een-buiging met die Ensign-span gemaak en vir McLaren en Brabham gery. In 1979 het Piquet na die Brabham-span geskuif en in 1980 as die naaswenner geëindig voordat hy die kampioenskap in 1981 gewen het. Piquet in 1982 is gekniehalter deur erge enjin-onbetroubaarheid, maar hy het 'n herlewing in 1983 gehad en sy tweede wêreldkampioenskap behaal.
Vir 1984–85 het Piquet weer 'n kans verbeur om die kampioenskap te wen, maar het daarin geslaag om drie oorwinnings in daardie tydperk aan te teken. Hy het in 1986 na die Williams-span geskuif en was 'n titelaanspraakmaker tot die laaste ronde in Australië. Piquet het sy derde en laaste kampioenskap in 1987 geneem tydens 'n hewige stryd met spanmaat Nigel Mansell wat die paar se verhouding versuur het. Piquet het daarna na Lotus verskuif vir 1988–89 waar hy sy derde verlies aan vorm ervaar het. Hy is uiteindelik na die Benetton-span vir 1990–91 waar hy daarin geslaag het om drie wedrenne te wen voordat hy uitgetree het.[2]
Nadat hy uit Formule Een getree het, het Piquet vir twee jaar sy hand by die Indianapolis 500 probeer. Hy het ook tydens en ná sy Formule Een-loopbaan verskeie kere aan sportmotorrenne deelgeneem. Piquet is tans afgetree en bestuur verskeie besighede in Brasilië, en sy seuns Nelson Piquet jr. en Pedro Piquet, wat ook professionele renjaers is.
- ↑ 1,0 1,1 Zurkowsky, Herb (26 September 1981). "Nelson Piquet defied father to race". Montreal Gazette. p. 105.
- ↑ "Nelson Piquet Profile". grandprix.com. Besoek op 12 Augustus 2012.