Pidgin

‘n Pidgin of pidgintaal is ’n vereenvoudigde taal wat ontwikkel as ’n kommunikasiemiddel tussen twee of meer groepe wat nie ’n taal deel nie. Dit word algemeen toegepas in handelsituasies, of waar beide groepe ander tale praat as die land waarin hulle hulself bevind (maar geen gemene taal tussen die groepe bestaan nie). Wesenlik is ’n pidgin ’n vereenvoudigde kommunikasiemetode, aangesien dit uit die vuis uit, of volgens konvensie, saamgestel word deur individue of groepe mense. ’n Pidgin is nie ’n moedertaal van enige spraakgemeenskap nie, maar word eerder as ’n tweedetaal aangeleer.^[1][2]

’n Pidgin kan opgebou word uit woorde, klanke of lyftaal van veelvuldige tale en kulture. Dit laat kommunikasie toe tussen mense en groepe wat andersins geen ooreenkomste in taal deel nie, en het geen rigiede reëls nie, solank beide partye mekaar kan verstaan. Pidgins kan verander word en volg nie ’n spesifieke volgorde nie.^[3] Pidgins het in die algemeen ’n lae aansien in verhouding tot ander tale.^[4]

Nie alle vereenvoudigde of "gebroke" vorms van ’n taal is pidgins nie. Elke pidgin het sy eie gebruiksnorme wat aangeleer moet word vir bedrewenheid in die pidgin.^[4]

1. ↑ Todd, Loreto (1990), Pidgins and Creoles, Routledge, ISBN 0-415-05311-0 
2. ↑ Thomason, Sarah G.; Kaufman, Terrence (1988), Language contact, creolization, and genetic linguistics, Berkeley: University of California Press, ISBN 0-520-07893-4 
3. ↑ Mason, Timothy. "Didactics- 1 Introduction." First Language Acquisition: the Argument. Geargiveer 29 Januarie 2013 op Wayback Machine N.d. Web. 30 November 2011.
4. ↑ ^{4,0 4,1} Bakker, Peter (1994), "Pidgins", in Jacques Arends; Pieter Muysken; Norval Smithh, Pidgins and Creoles: An Introduction, John Benjamins, pp. 26–39