Protaktinium

91 torium ← Protaktinium → uraan Pr ↑ Pa ↓ Uqp Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	Protaktinium, Pa, 91
Chemiese reeks	Aktiniede
Groep, periode, blok	n/b, 7, f
Voorkoms	Helder silwer metaalglans
Atoommassa	(231,03588(2)) g/mol
Elektronkonfigurasie	[Rn] 5f2 6d1 7s2
Elektrone per skil	2, 8, 18, 32, 20, 9, 2
Fisiese eienskappe
Toestand	vastestof
Digtheid (naby k.t.)	15,37 g/cm³
Smeltpunt	1841 K (1568 °C)
Kookpunt	4300 K (4027 °C)
Smeltingswarmte	12,34 kJ/mol
Verdampingswarmte	481 kJ/mol
Atoomeienskappe
Kristalstruktuur	tetragonaal[1]
Oksidasietoestande	2, 3, 4, 5 ('n Swak basiese oksied)
Elektronegatiwiteit	1,5 (Skaal van Pauling)
Ionisasie-energieë	1ste: 1 kJ/mol
	2de: 568 kJ/mol
	3de: kJ/mol
Kovalente radius	163 pm
Diverse
Magnetiese rangskikking	paramagneties[2]
Elektriese resistiwiteit	(20 °C) 177 nΩ·m
Termiese geleidingsvermoë	(300 K) 47 W/(m·K)
CAS-registernommer	7440-13-3
Geskiedenis
Ontdek	1913
Ontdek deur	Kazimierz Fajans en Oswald Helmuth Göhring
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van protaktinium iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP 229Pa sin 1,5 d ε 0,311 229Th 230Pa sin 17,4 d ε 1,310 230Th 231Pa 100% 3,276×104 j α 5,150 227Ac 232Pa sin 1,31 d β− 1,337 232U 233Pa spoor 26,967 d β− 0,5701 233U 234Pa spoor 6,75 h β− 2,195 234U 234mPa spoor 1,17 min β− 2,29 234U
Portaal Chemie

Protaktinium is 'n chemiese element met die simbool Pa en atoomgetal 91. Dit is 'n metaalsilwerige aktinied.

1. ↑ Donohue, J. (1959). "On the crystal structure of protactinium metal". Acta Crystallographica. 12 (9): 697. doi:10.1107/S0365110X59002031.
2. ↑ Lide, D. R., red. (2005). "Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds". CRC Handbook of Chemistry and Physics (PDF) (86th uitg.). Boca Raton (FL): CRC Press. ISBN 0-8493-0486-5. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2011. Besoek op 21 Mei 2017.{{cite book}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)