Protaktinium

91 toriumProtaktiniumuraan
Pr

Pa

Uqp
Algemeen
Naam, simbool, getal Protaktinium, Pa, 91
Chemiese reeks Aktiniede
Groep, periode, blok n/b, 7, f
Voorkoms Helder silwer metaalglans
Atoommassa (231,03588(2)) g/mol
Elektronkonfigurasie [Rn] 5f2 6d1 7s2
Elektrone per skil 2, 8, 18, 32, 20, 9, 2
Fisiese eienskappe
Toestand vastestof
Digtheid (naby k.t.) 15,37 g/cm³
Smeltpunt 1841 K
(1568 °C)
Kookpunt 4300 K
(4027 °C)
Smeltingswarmte 12,34 kJ/mol
Verdampingswarmte 481 kJ/mol
Atoomeienskappe
Kristalstruktuur tetragonaal[1]
Oksidasietoestande 2, 3, 4, 5 ('n Swak basiese oksied)
Elektronegatiwiteit 1,5 (Skaal van Pauling)
Ionisasie-energieë 1ste: 1 kJ/mol
2de: 568 kJ/mol
3de: kJ/mol
Kovalente radius 163 pm
Diverse
Magnetiese rangskikking paramagneties[2]
Elektriese resistiwiteit (20 °C) 177 nΩ·m
Termiese geleidingsvermoë (300 K) 47 W/(m·K)
CAS-registernommer 7440-13-3
Geskiedenis
Ontdek 1913
Ontdek deur Kazimierz Fajans en Oswald Helmuth Göhring
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van protaktinium
iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP
229Pa sin 1,5 d ε 0,311 229Th
230Pa sin 17,4 d ε 1,310 230Th
231Pa 100% 3,276×104 j α 5,150 227Ac
232Pa sin 1,31 d β 1,337 232U
233Pa spoor 26,967 d β 0,5701 233U
234Pa spoor 6,75 h β 2,195 234U
234mPa spoor 1,17 min β 2,29 234U
Portaal Chemie

Protaktinium is 'n chemiese element met die simbool Pa en atoomgetal 91. Dit is 'n metaalsilwerige aktinied.

  1. Donohue, J. (1959). "On the crystal structure of protactinium metal". Acta Crystallographica. 12 (9): 697. doi:10.1107/S0365110X59002031.
  2. Lide, D. R., red. (2005). "Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds". CRC Handbook of Chemistry and Physics (PDF) (86th uitg.). Boca Raton (FL): CRC Press. ISBN 0-8493-0486-5. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2011. Besoek op 21 Mei 2017.{{cite book}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)

Developed by StudentB