Ruimte-ekonomie

Die kommersiële gebruik van ruimte (die ruimte-ekonomie) is die verskaffing van goedere of dienste van kommersiële waarde deur gebruik te maak van toerusting wat buite die Aarde se atmosfeer, in 'n wentelbaan om die Aarde of in die buitenste ruimte gestuur word. Voorbeelde van die kommersiële gebruik van ruimte is satellietnavigasie, satelliet-televisie en kommersiële satellietbeelde. Operateurs van sulke dienste kontrakteer gewoonlik die vervaardiging van satelliete en die bekendstelling daarvan aan private of openbare ondernemings, wat 'n integrale deel van die ruimte-ekonomie vorm. Sommige kommersiële ondernemings het langtermynplanne om natuurlike hulpbronne wat buite die Aarde ontstaan het, te benut, byvoorbeeld deur asteroïedmynbou. Ruimtoerisme, tans 'n buitengewone aktiwiteit, kan ook 'n gebied van toekomstige groei wees, aangesien nuwe ondernemings daarna streef om die koste en risiko's van menslike ruimtevaart te verminder.

Die eerste kommersiële gebruik van die buitenste ruimte het in 1962 plaasgevind, toe die Telstar 1-satelliet van stapel gestuur is om televisieseine oor die Atlantiese Oseaan te stuur. Teen 2004 was die beraamde wêreldbelegging in alle ruimtesektore VSA$ 50,8 miljard.^[1] Vanaf 2010 was 31% van alle ruimte-lanserings kommersieel.^[2]

1. ↑ Romano, Anthony F. (2005). "SPACE A Report on the Industry". Defense Technical Information Center. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Oktober 2012. Besoek op 15 Mei 2011.
2. ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 November 2018. Besoek op 7 September 2019.